Ad van Gool; zo gewoon en toch zo speciaal
Van een Jaguar of een Maserati kijk je wel op, maar er zijn natuurlijk ook mindere goden, zoals een Ford of Opel. Je bent een gelukkig mens als je er oog voor hebt, want voor je het weet zijn ze verdwenen. In sommige gevallen is er onnadenkendheid in het spel, maar bij veel autogebruikers is er sprake van echte merkenliefde.
Door Don van Gool
Citroën
Ad van Gool (77) was al vroeg in de ban van Citroën. Hoewel hij ook diverse andere merken koesterde, zaten er opvallend veel Citroëns in zijn lijstje autobeleving. "Eigenlijk vond ik vroeger oudere auto's al leuk. Die hoorde je tenminste aankomen", lacht Ad, want hij is een vrolijk mens. "Ik herinner me nog dat er in 1970, een rit was aangekondigd van de PAC. (red. pionier Automobiel Club). Daar heb ik toen met verbazing staan kijken naar het antieke autospul. Later kwam ook het Autotron in Drunen in beeld en daar was ik ook vaste klant." Dat 'vaste klant' geldt voor vele automusea die Ad in de loop der jaren bezocht. Vrolijk vertellend passeren diverse musea de revue als Ad op zijn praatstoel zit.
Ommekeer
Ad van Gool is altijd een hardwerkende man geweest, die voor zijn beroep veel kilometers asfalt onder zich door zag glijden. Misschien wel te veel asfalt, want het hard werken eiste later zijn tol. Na een hartinfarct belandde Ad op de 'reservebank' en kreeg hij veel meer vrije tijd. Zijn zoon, Bart, ging het huis uit en kennelijk had Ad onbewust het Citroën-virus doorgegeven. "Echt wel pa", vult de zojuist binnengekomen Bart aan. "Jij reed in mijn jongste herinnering al een Citroën GS-Break." Bart kreeg eerst een eend en stapte later ook in een GS. Vader en zoon vonden elkaar helemaal in de Citroën-liefde. Gezamenlijk werd opvolgend gereden met diverse GS-sen, een CX en enkele BX-en. "Ook kwamen we via de Citroën-hobby in contact met de organisatie van de 'Citron Pressé' (red. rit voor oude Citroëns)", aldus Ad.
BX in beeld
Ad en Bart zetten zich in als route-officials en al die tijd reden de Citrofielen in een Citroën GS of vergelijkbare auto. Ook aan de tochten van Tilburg-Turnhout namen zij deel. zoals gewoonlijk reden Ad en Bart altijd in de toeristische klasse, want aan klassementsproeven hebben ze niet zoveel zin. De tour 'Trois Pays en ook de tour de l'Lavendel' reden ze. Binnenkort gaat Bart een route met zijn zoon rijden. Een tijdje geleden diende zich een buitenkansje aan voor de heren van Gool. Een Citroën BX(nix) van 1988, een hele kale, kwam te koop. Jaren had de wagen ergens verstopt gestaan, omdat de motor gebruikt zou gaan worden in een Citroën LNA-gti. De donor-actie ging niet door en zo werd de BX gered. Vroeger zo gewoon en nu zo speciaal.
Och u kent ze wel die gewoontjes van vroeger. De Volkswagen Kever is er niet zo'n goed voorbeeld van, want er waren heel wat exemplaren die de tand des tijds met succes versloegen. Maar wat te denken van de Simca's, die verdwenen geruisloos van het toneel. Nu waren die in hun tijd niet echt 'gewoontjes', maar toch. Het schattige Renaultje 4 daarentegen was ongelooflijk populair en toch legden ze massaal het loodje. Wat te denken van die aaibare Fiat Panda? Hij is helemaal weg meneer. Hij lacht geen politiemannen meer uit, zoals in de reclame. Een Renault 5, gaat u er maar eens een zoeken! De Citroën BX, destijds de middenklasser van het merk met de Double Chevron, dat een regelrecht kassucces was, is compleet uit het straatbeeld verdwenen. Ze waren oh zo gewoon en nu een zeldzaamheid.
Citroën
Ad van Gool (77) was al vroeg in de ban van Citroën. Hoewel hij ook diverse andere merken koesterde, zaten er opvallend veel Citroëns in zijn lijstje autobeleving. "Eigenlijk vond ik vroeger oudere auto's al leuk. Die hoorde je tenminste aankomen", lacht Ad, want hij is een vrolijk mens. "Ik herinner me nog dat er in 1970, een rit was aangekondigd van de PAC. (red. pionier Automobiel Club). Daar heb ik toen met verbazing staan kijken naar het antieke autospul. Later kwam ook het Autotron in Drunen in beeld en daar was ik ook vaste klant." Dat 'vaste klant' geldt voor vele automusea die Ad in de loop der jaren bezocht. Vrolijk vertellend passeren diverse musea de revue als Ad op zijn praatstoel zit.
Ommekeer
Ad van Gool is altijd een hardwerkende man geweest, die voor zijn beroep veel kilometers asfalt onder zich door zag glijden. Misschien wel te veel asfalt, want het hard werken eiste later zijn tol. Na een hartinfarct belandde Ad op de 'reservebank' en kreeg hij veel meer vrije tijd. Zijn zoon, Bart, ging het huis uit en kennelijk had Ad onbewust het Citroën-virus doorgegeven. "Echt wel pa", vult de zojuist binnengekomen Bart aan. "Jij reed in mijn jongste herinnering al een Citroën GS-Break." Bart kreeg eerst een eend en stapte later ook in een GS. Vader en zoon vonden elkaar helemaal in de Citroën-liefde. Gezamenlijk werd opvolgend gereden met diverse GS-sen, een CX en enkele BX-en. "Ook kwamen we via de Citroën-hobby in contact met de organisatie van de 'Citron Pressé' (red. rit voor oude Citroëns)", aldus Ad.
BX in beeld
Ad en Bart zetten zich in als route-officials en al die tijd reden de Citrofielen in een Citroën GS of vergelijkbare auto. Ook aan de tochten van Tilburg-Turnhout namen zij deel. zoals gewoonlijk reden Ad en Bart altijd in de toeristische klasse, want aan klassementsproeven hebben ze niet zoveel zin. De tour 'Trois Pays en ook de tour de l'Lavendel' reden ze. Binnenkort gaat Bart een route met zijn zoon rijden. Een tijdje geleden diende zich een buitenkansje aan voor de heren van Gool. Een Citroën BX(nix) van 1988, een hele kale, kwam te koop. Jaren had de wagen ergens verstopt gestaan, omdat de motor gebruikt zou gaan worden in een Citroën LNA-gti. De donor-actie ging niet door en zo werd de BX gered. Vroeger zo gewoon en nu zo speciaal.
