By Super User on vrijdag 14 oktober 2022
Category: Column

Corine Maas; Je mag zijn wie je bent

Corine Maas uit Hilvarenbeek vindt sociaal-maatschappelijke betrokkenheid belangrijk. Daarnaast is fotografie haar grote passie. Deze twee combineren lijkt niet voor de hand liggend, maar Corine laat zien dat deze combinatie verrassend uit kan pakken.
Door Tineke van Korven–van Gils

Corine fotografeert van jongs af aan. "Destijds was dat nog met een camera met een rolletje. Dan was het afwachten of de foto's wel gelukt waren." Haar interesse bleef, ze volgde enkele cursussen en sloot zich in 2018 aan bij een fotoclub. "Daar word ik gedwongen om buiten mijn comfortzone te treden. Ik heb bijvoorbeeld niets met het fotograferen van voedsel. Maar tijdens opdrachten moet ik er soms toch aan geloven en dan leer je er ook weer van."

Impact
In 2021 deed Corine mee aan een masterclass fotografie. De deelnemers kregen een opdracht met als thema 'impact'. Corine maakte een krachtig verhaal in zwart-wit van haar petekind Lex, die gediagnostiseerd is met klassiek autisme. "Ik kende Lex al mijn hele leven, maar door hem zo intensief te volgen, leerde ik niet alleen hem beter kennen, maar stond ik ook versteld over hoe moeilijk het leven kan zijn voor mensen met een beperking."

Nieuw project
Corine maakte na dit project een verhaal in woord en beeld van haar eigen moeder. Hiervoor ging ze naar Tilburg, waar haar moeder geboren en getogen is. "Ik kwam bij de Tongerlose Hoef in Tilburg, waar mijn ouders jaren geleden hun huwelijksfeest vierden. Tegenwoordig werken er mensen met een lichamelijke of geestelijke beperking. Ik raakte met een van deze mensen aan de praat en vond het erg interessant. Ondertussen wilde ik weer meedoen met een masterclass fotografie. Het was de bedoeling om een jaar lang een onderwerp te fotograferen. Na overleg met directie en begeleiders van de Tongerlose Hoef mocht ik daar beginnen."

Handen vertellen een verhaal
Corine gaat sinds april eenmaal in de week naar Tilburg. Ze fotografeert de mensen in al hun bezigheden en emoties. "Ik heb toestemming om iedereen te fotograferen. In eerste instantie was dat onwennig. Inmiddels zijn ze aan me gewend en maak ik prachtige foto's. Handen vind ik interessant om te fotograferen. Ondertussen heb ik er daar zeer veel van. Vol met ringen, gerimpeld, vergroeid; ze vertellen een verhaal."

Iedereen mag er zijn
Corine fotografeert niet alleen individuen. Wanneer de groep aan het sporten of knutselen is, mag ze er ook bij zijn. "We hanteren het thema 'we halen binnen naar buiten en buiten naar binnen.' Bij de mensen laten we het beste in hen naar buiten komen, ieder heeft zijn eigen kracht. De een werkt met dieren, de ander helpt in de keuken. Maar we halen ook de omgeving naar hier. Kinderen bezoeken de dieren, mensen met een kleine portemonnee eten hier, we verkopen kerstbomen. Iedereen mag zijn wie hij of zij is. Dat klinkt normaal, maar helaas gaat die vlieger niet altijd op. Ik ben vereerd, dat ik dit project mag maken. Ik zie namelijk dat wederzijds respect er zeker kan zijn en leidt tot mooie ontmoetingen."

Huisfotograaf
Het project duurt tot april en dan moet Corine twaalf foto's kiezen uit de duizenden die ze heeft gemaakt. "Een drama, want de ene foto is nog mooier dan de andere. Het zal uiteindelijk wel lukken, maar ik heb besloten om ook een album te maken voor de mensen hier. Dat is belangrijker, ik blijf na het project hier nog fotograferen. Ik ben gevraagd als huisfotograaf; een hele eer!"

Wedstrijd
Naast dit project vond Corine ook nog tijd om mee te doen aan een fotowedstrijd van National Geographic. "Ik heb een foto gemaakt in Noorwegen en momenteel kan iedereen daarop stemmen. Ik ben benieuwd waar ik ga eindigen en wat de beoordeling van de vakjury is." Het project is echter belangrijker: "De mensen hebben me nu al zoveel geleerd. Dat ik dat ook nog eens in beeld vast mag leggen geeft veel positieve energie."

Geef uw tekst hier ...