Kinderen onderwijzen is leuk maar pittig
We worden ineens invaljuffrouw of -meester. Ze zeggen dat regelmaat en structuur belangrijk zijn. Maar hoe doe je dat in de praktijk? Het onderwijs is een pittig vak en kinderen onderwijzen zoals op school vraagt niet alleen om geduld en doorzettingsvermogen, maar ook om talent en passie.
Karin uit Oostelbeers, moeder van drie dochters (acht, vijf en een tweejarige) moet zoals velen zoveel mogelijk thuiswerken. Samen met haar man begeleiden ze twee van de drie meiden met huiswerk. "Ik ervaar het zelf als positief om veel meer van de meiden mee te krijgen. Ik zie hoe ze leren en wat voor schooltaken ze maken. We ontdekken samen hoe wij conference-videobellen met klasgenoten of collega's", vertelt ze.
Sporten is hip
Marianne uit Oirschot heeft drie tieners (achttien, zeventien en veertien). Deze situatie brengt een bijzondere periode voor haar gezin. "Wij houden van sportieve activiteiten en we blijven altijd actief. Nu gaan we regelmatig, in tweetallen, 25 kilometer mountainbiken door het bos en in de natuur. Er komt zelden iemand. In het bos nemen we even pauze door een beetje te picknicken in de zon. In de schuur doen ze workouts met gewichtjes of gaan ze trimmen om hun conditie op peil te houden. Van de hockeyclub hebben ze een conditieschema gekregen. En natuurlijk skeeleren! Dit doen ze alle drie nog graag!"
Linda uit Oostelbeers, moeder van twee meisjes (acht en zes), vindt de nieuwe manier van actief blijven vooral heel leuk: "Hier in de straat is nu helemaal een skeelerhype. Hoewel alle kinderen niet bij elkaar thuis spelen, wordt er regelmatig aangebeld of ze buiten mee gaan skeeleren. Zover mogelijk op gepaste afstand gaan ze rondjes skeeleren. Kinderen die een beetje konden skeeleren kunnen het nu keigoed. Kinderen die geen skeelers hadden hebben ze van hun eigen zakgeld op Marktplaats gekocht. Want die willen ook meedoen. Onze meiden hebben de hele middag in de tuin gespeeld met skeelers aan. Ze gaan er nog net niet mee naar bed."
Opnieuw leren kennen
Al denk je ze je hele leven te kennen: iedereen is uniek. Nu dat we elke dag vierentwintig uur bij elkaar zitten, leren we elke dag onze 'huisgenoten' kennen. Het mooie daarvan is dat we nu de eenvoudige dingen kunnen waarderen die wij in een 'normale' situatie voor lief nemen. Karin: "We hebben nu tijd om even naar Middelbeers te gaan skaten op een doordeweekse middag." Marianne: "Meer tijd, meer gesprekken, spelletjes doen of samen filmpjes kijken. Ik geniet het meest van het avondeten. We kunnen weer met z'n allen aan tafel zitten. Lekker rustig en lang kunnen doen over het avondeten! Normaal is er altijd iemand die moet sporten en werken, en dus eerder of later eet. Altijd dat haasten, maar nu is het een stuk rustiger."
Extra spaargeld
Bijna alles is dicht. Jouw 'retail therapy'? Ook even op vakantie! Shoppen in de stad en uit eten zijn voorlopig 'not done'. Maar daardoor kunnen we meer sparen. En als je toch moet werken, dan heb je nog extra spaargeld. Marianne: "Twee van onze dochters werken in de voedselketensector. Zij moeten nu dus hard werken. Zij zelf vinden het leuk dat ze nu in deze rare tijden iets nuttigs kunnen doen voor anderen en tevens ook bij kunnen verdienen."
Blijf thuis voor je medemens. Heb geduld. Het komt goed.