Het was een heerlijk zonnige zondag. Na een middagje op het terras (met de nodige alcoholische versnaperingen) begon de honger het langzaam toch van de dorst te winnen. We besloten na wat discussie over en weer dat het toch de friettent moest worden. Zo geschiede, op naar de friettent. We bestelden frietjes, een paar snacks en ook een rundvleeskroket, niks bijzonders toch? Maar toen kwam een vraag die ik totaal niet aan zag komen. "Wilt u de kroket met draadjes of met blokjes?" Ik fronste mijn wenkbrauwen, keek opzij naar de vriend die mee was gegaan, maar we stonden beiden even met onze mond vol tanden. Zo erg zelfs dat we zijn vergeten te vragen wat dan daadwerkelijk het verschil was. Draadjes of blokjes? Dit voorval zette me wel aan het denken. Ik heb in mijn studententijd jarenlang in de supermarkt gewerkt en toen heb ik nooit iemand horen klagen dat er te weinig keuze was; maar als ik dan het verschil zie met de supermarkten van nu; ongelofelijk. Zoveel verschillende merken, smaken en varianten. Blijkbaar vraag naar, want het wordt allemaal verkocht. Een mooi voorbeeld vind ik een tv-reclame over pasta speciaal voor de salade; wat is er mis/anders met de paste die iedereen eerder door zijn salade deed? Is die nu ineens niet meer goed genoeg? Of ga maar eens naar de bakker voor een brood; er liggen wel vijfentwintig verschillende soorten in het schap. Maar is dit nu wel allemaal zo nodig? Zou iedereen met vijf soorten brood of één soort rundvleeskroket ook niet tevreden zijn? Mij bedruipt het gevoel dat we een beetje doorslaan in alles en niks meer te gek is. En wat vindt u? Bent u van het kamp 'hoe meer hoe beter' of stelt u uzelf ook wel eens de vraag 'slaan we niet een beetje door'? We hebben trouwens gekozen voor de draadjes rundvleeskroket en deze smaakte prima.