Je hebt je zaakjes goed voor elkaar. Het mooie bedrijf wat je opgebouwd hebt en waar je als echtpaar jarenlang hard gewerkt hebt, is succesvol overgedragen naar een van de kinderen. Je bent klaar om nog jarenlang te gaan genieten van vakanties en hobby's en vooral de (klein)kinderen. Dan komt er opeens verschrikkelijk nieuws dat je partner aan een ongeneeslijke ziekte lijdt. Je wereld stort in en een stormbaan van emoties en verdriet verschijnt. Dit overkwam Diessenaar Wim Vennix. Hij heeft vanaf dag één alle gedachten en belevenissen opgeschreven in een dagboek. Dit dagboek is omgezet in een boek met de titel Duizend Dagen. In gesprek met Wim en zijn zoon Patrick over dit aangrijpende boek en het verhaal erachter.​

Wim Vennix (72) heeft een aantal zware jaren achter de rug. In 1981 startte hij in Diessen samen met zijn echtgenote Han een succesvol bedrijf gespecialiseerd in haarden, kachels en schouwen. In 2013 werd de zaak overgedragen aan dochter Lincy en haar man Erwin. Het was de bedoeling dat Wim en Han het rustiger aan zouden gaan doen en lekker konden gaan genieten samen en met kinderen, kleinkinderen, familie en vrienden. Maar toen sloeg het noodlot toe. Wim, "In januari 2017 kreeg Han de diagnose kanker en toen stond de wereld voor ons even stil. Van rustig genieten, lekker op de golfbaan en mooie vakanties kwamen we in de hele cyclus van ziekenhuisbezoeken terecht, totdat Han twee jaar later overleed aan deze verschrikkelijke ziekte. Vanaf de beginperiode tot een jaar na haar overlijden heb ik alle gedachten en de dingen die ik meemaakte opgeschreven in een soort van dagboek."

Het dagboek
"Elke dag schreef ik een pagina in het dagboek in een driehonderd tot soms zelfs zeshonderd woorden wat er toen speelde en wat er door mijn hoofd ging. Het dagboek bestond eerst uit een schrift met een harde kaft waarin ik met de hand elke dag mijn verhaal deed. Later heb ik dit digitaal op een tablet voortgezet. Elke dag maakte ik een nieuw bestand aan en dat heb ik duizend dagen volgehouden. Han las mijn gedachten en belevenissen, zoals ik dat door mijn bril zag regelmatig en toen bespraken we ook wel eens om dit in een boekvorm te gaan gieten. Elke dag beschreef ik de narigheid rondom de ziekte, maar ook de mooie momenten die we gehad hebben samen en met kinderen, kleinkinderen, familie en vrienden. Ik heb in die jaren als het ware alles van mij afgeschreven en dat heeft mij voor een heel stuk in de rouwverwerking geholpen."

Monnikenwerk
Patrick vervolgt: "Het idee om een boek te maken van alle teksten die ons pa de afgelopen jaren had opgeschreven speelde al langer, maar werd in 2020 in gang gezet en in december 2020 werkelijkheid. Maar hoe kregen we die duizenden woorden vanuit de dagboeken in een leesbaar boekformaat gegoten, echt monnikenwerk dus. We hebben in Harrie Wenting uit Hulsel de schrijver gevonden die van al die teksten een goed leesbaar boek gemaakt heeft met tweehonderdtweeënzeventig pagina's en foto's. Ik heb zelf de correctie en vormgeving voor mijn rekening genomen en ons pa heeft de regie gehad vanaf begin tot en met het samenstellen van het boek bij de drukker. Belangrijk voor ons was dat het verhaal in het boek moest kloppen met de werkelijkheid zoals hij dat beleeft heeft van dag één tot en met de duizendste dag."

Duizend Dagen steun
"Doel van dit boek is dat het een steun kan zijn voor de lezers die hetzelfde meemaken als ik dat gedaan heb. Familieleden, vrienden en dorpsgenoten die het boek gelezen hebben, zeggen vaak dat ze het in een keer uitgelezen hebben en dat de persoonlijke teksten en omstandigheden in het boek hen erg aangegrepen hebben. Voor informatie en bestellingen kun je terecht bij Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken.", besluit Wim.