By Super User on woensdag 23 februari 2022
Category: Column

Een kijkje in het leven met een beperking

Marjo Kersten (64) verhuisde op haar zevenentwintigste naar Goirle en kreeg op haar achtentwintigste een auto-ongeluk, waardoor ze blind werd. Ze had toen een jong gezin. Het werk voor het Platform Gehandicapten Goirle/Riel kwam toevallig op haar pad. Door Mariël Hoefkens

Marjo is het langstzittende lid van het Platform Gehandicapten Goirle/Riel en de enige van de eerste lichting. "De toenmalige voorzitter van het platform wist van mijn verhaal en het platform zocht input van mensen met een beperking. Zodoende ging ik me hiervoor inzetten. In het begin was de club groter. Door natuurlijk verloop en Corona haakten leden af. Als ervaringsdeskundigen geven wij de gemeente gevraagd en ongevraagd advies over ten eerste toegankelijkheid, bijvoorbeeld bij gebouwen. Daarnaast richten we ons op bruikbaarheid: in een gebouw moeten we de weg kunnen vinden en onze derde pijler is bereikbaarheid", legt ze uit. "Wij signaleren zelf knelpunten en als we iets tegenkomen, melden we het bij de gemeente en kijken we hoe het opgelost kan worden. Ook vraagt de gemeente ons om advies, bijvoorbeeld over de nota mobiliteit."

Zelf ondervinden
Jaarlijks vindt in oktober de dag van de toegankelijkheid plaats. "We laten mensen dan onder andere kennismaken met aangepast sporten. Het is een ervaringsevenement. Ook organiseren we jaarlijks een scootmobieldag, in samenwerking met de KBO, Veilig Verkeer Nederland en de politie. Daarnaast geef ik voorlichting op alle basisscholen in de gemeenten Tilburg en Goirle over verschillende beperkingen. De kinderen krijgen informatie en krijgen doe-opdrachten, om hun begrip hiervoor te vergroten", aldus Marjo. "Tevens zit ik in het Reizigersbelang, een meldpunt, waarbij we kijken waar gebruikers van de Wmo-taxi tegenaan lopen. Deze problemen koppel ik terug naar de vervoerders. We volgen de ontwikkelingen en pleiten ervoor dat mensen die van het Wmo-vervoer afhankelijk zijn, hiervan gebruik kunnen blijven maken." Alleen als problemen gemeld worden, kan het platform goed blijven signaleren. "Daarom zoeken we nieuwe positief ingestelde en betrokken leden met een lichamelijke of zintuiglijke beperking, ongeacht hoeveel tijd iemand heeft", roept ze op. "Zij kunnen zich aanmelden bij ContourdeTwern: 013-5349191 of Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken.."

Trouwe toeverlaat
Sinds vijf jaar is Marjo tevens ambassadeur van het KNGF geleidehonden, de grootste opleidingsschool op dit vlak, met de hoofdlocatie in Amstelveen. "Via via hoorde ik ervan. Zelf heb ik ook een geleidehond, waar ik erg blij mee ben. Het is goed om aan mensen uit te leggen, wat het belang van deze honden is. Zodoende geef ik voorlichting en presentaties op scholen, wat door Corona nu al bijna twee jaar stilligt. Van huis uit was ik werkzaam in het onderwijs. Toen ik blind werd, had ik een zoon van acht maanden en nadien kreeg ik nog twee dochters. Mensen vroegen soms hoe ik dit allemaal redde. Ik gebruik trucjes en hulpmiddelen. Door vragen te laten stellen, wordt de kloof steeds kleiner. Veelgehoorde vragen van leerlingen zijn onder meer 'hoe weet je welke kleding je aan hebt?', 'hoe kun je koken en lezen?' en ze willen veel weten over de geleidehond", merkt Marjo. "Overigens komen bij het KNGF verzoeken binnen, zoals van kinderen die een spreekbeurt hierover willen houden. Op verzoek bezoek ik tevens onder andere verpleeghuizen en hondenhotels."

Tactisch

Tijdens de Dag van de Ervaringsdeskundige legt ze leerlingen van zorgopleidingen aan het ROC uit hoe zij invaliden respectvol kunnen benaderen in hun toekomstige beroep. "Zo moet je als huishoudelijke hulp alles steeds weer op dezelfde plek terugleggen en als verpleegkundige dien je telkens te vertellen wat je gaat doen. De studenten stellen eerder vragen als 'hoe voel je je in een bepaalde situatie?', 'hoe verwerk je dat?' en 'hoe is het voor je partner?'. Door de maatregelen was ik in oktober voor het laatst bij het ROC."