Fontgrootte: +

Erika's ervaringen in Australië gedurende de COVID-19 uitbraken

Erika Mol is 23 jaar en heeft al op meerdere plekken in het buitenland gewoond. Ze heeft de coronasituatie van dichtbij meegemaakt in Australië, is nu terug in Oisterwijk en vertelt graag over haar ervaringen in het buitenland.
Door Kim Verhoeven

"Toen ik net afgestudeerd was van mijn patisserie opleiding besloot ik dat ik in het buitenland aan de slag wilde", begint Erika haar verhaal. Via connecties kon ze aan de slag in Engeland in een vijfsterrenhotel. Daar heeft ze desserts gemaakt voor onder andere de Engelse koningin. Toch was ze na een tijdje toe aan iets nieuws: "Het werk was heel stressvol en de chefs waren niet altijd even vriendelijk tegen hun personeel", aldus Erika. Ze besloot naar Australië te gaan om daar te gaan werken en het land te verkennen.

Australië
In Australië heeft Erika een mooie en gezellige tijd beleefd: "Ik heb daar negen maanden in een heel gezellig zaakje mogen werken in Melbourne en veel gefeest." Daarna is ze aan de slag gegaan met farmwork (werk dat toeristen moeten doen om een verlenging van hun visa te kunnen krijgen red.). "Ik ben vrijwilliger geworden bij een hekkenbouworganisatie", begint Erika. Ze vervolgt: "Ik heb daar hele mooie en emotionele dingen mogen meemaken, zoals gesprekken voeren over de bosbranden met de lokale bevolking en ik heb mogen zien wat de gevolgen daarvan zijn." Kort nadat Erika begon met haar vrijwilligerswerk verspreidde corona zich in Australië. Niet veel later ging de omgeving in lockdown, dus de meeste vrijwilligers vertrokken." In tegenstelling tot anderen besloot Erika wel in Australië te blijven. "We konden ons werk nog doen en daarom ben ik drie maanden daar gebleven. Daarna ging ik ervan uit dat de situatie niet lang meer zou duren, dus ik besloot nog één maand langer te blijven om te kijken hoe de situatie zou ontwikkelen." Toen ze daarna terugkeerde naar Melbourne ontstond daar een tweede uitbraak. Deze uitbraak had gevolgen voor Erika: "Ik kon geen werk vinden door de lockdown en had daardoor weinig te besteden, dus ik heb besloten om terug te gaan naar Nederland."

Terug in Nederland
Haar aankomst in Nederland was bijzonder voor Erika: "Het was geen grote stap om terug te komen naar Nederland, maar voor de corona-uitbraak had ik het idee dat er familie zou staan op het vliegveld wanneer ik weer terug zou komen naar Nederland." Dat bleek niet het geval: ze moest haar ouders zoeken in de parkeergarage op het vliegveld, omdat er geen bezoekers bij de gates mochten zijn. "Mijn welkom-thuis-feestje was ook erg beperkt door de regels van het RIVM", aldus Erika. Ondanks dat Erika niet in Nederland was tijdens de lockdown hier, ervaart ze verschillen met de lockdown die ze in Australië heeft meegemaakt: "Ik ben niet in Nederland in lockdown geweest, maar ze zijn hier nu bezig met een app die in de gaten houdt of je bij mensen in de buurt bent geweest die positief zijn getest op corona, terwijl die er in Australië al in de eerste maand van de uitbraak was. Bovendien was er in Melbourne een avondklok en mocht je niet verder dan vijf kilometer van je verblijfplaats af." Ten slotte heeft Erika het gevoel dat Nederlanders moeilijker doen over de lockdown dan Australiërs. "Iedereen hier lijkt de regels minder makkelijk te accepteren en wordt er meer over gezeurd. Daar heb ik het idee dat dat veel minder is, terwijl de maatregelen er momenteel zelfs strenger zijn", aldus Erika.

Toekomst
Als de coronasituatie voorbij of stabiel is wil Erika weer terug naar Australië om meer van het land te zien of om in een wildlife centre te werken en daar gewonde dieren te verzorgen. "Voorlopig wil ik nog wel in het buitenland werken en reizen en de wereld ontdekken. Maar waar ik later ga en blijf wonen wil ik nog niet teveel plannen."


En de winnaar is...
Vervangende toestemming