'Twee Oisterwijkse dames hebben vorige week de opleiding afgerond en een certificaat tot miMakker gehaald. Zou De Uitstraling hierover een artikel willen schrijven?' Zo'n berichtje in de mailbox kun je niet weigeren toch? Aan tafel met Esther de Klerk (51) en Corrie-Ann Kivits (50) uit Oisterwijk.​ De opleiding tot miMakker wordt slechts op één plaats in Nederland gegeven: Oisterwijk. "Dat is best bijzonder toch?" vertelt Esther. "Voor mij was het een teken dat ik dit gewoon moest doen. Ik ben al jaren bezig met toneel, heb in de Revue gespeeld, bij de Gheselle en heb zelfs vijf jaar geleden een clownsopleiding gedaan. Voor de Cliniclowns heb ik eens een filmpje ingestuurd maar een auditie zat er niet in. Het feit dat de opleiding hier in mijn woonplaats werd gegeven was voor mij de reden om door te zetten en er voor te gaan. En dat is gelukt." Corrie-Ann: "Bij de organisatie waar ik werk zijn al drie miMakkers in dienst. Vorig jaar was er een vacature waarop ik reageerde. Met twintig andere belangstellenden! Ze zagen mijn enthousiasme en gedrevenheid maar konden me op dat moment niets bieden. Ik heb doorgezet, omdat ik dit echt wilde en het is gelukt. Ik was aan het kijken naar een clownsopleiding, toen mij de mogelijkheid werd geboden om toch deze opleiding te doen."

Het brengt je zo veel!
Beide dames wilden beter contact kunnen maken met de cliënten tijdens hun werk, mensen met een verstandelijke handicap en dementie. Dat was de drijfveer. "Je krijgt een opleiding, die overigens geweldig is, maar het brengt je vooral zelf zoveel. Taal doet er eigenlijk niet toe, het gaat om gebaren en vooral om gevoel. Alles is goed, je moet loslaten wat er is", aldus Esther. "Je komt op sommige momenten heel dicht bij je eigen gevoel en vooral dat maakt het soms heel erg confronterend. Zeker als een docent op enig moment zegt, als het even niet gaat: 'Ja, maar JIJ wilt toch miMakker worden!" Corrie-Ann: "Er is best veel agressie waarmee je dagelijks te maken krijgt, dat moet je kunnen loslaten of er naar handelen. Dat kan zonder woorden, met gebaren en gevoel. Dat hoeft niet in de rol van miMakker maar kan ook in de dagelijkse zorg. Als ik bijvoorbeeld zie dat een collega tegen iemand praat en daarbij wegkijkt kan ik zeggen: 'Misschien moet je hem of haar even aankijken?', want dat werkt gewoon beter. Dingen waaraan je voorheen voorbij ging, vallen je nu op en kunnen beter."

Maatjes
Voordat ze de opleiding gingen volgen kenden ze elkaar niet. "Tijdens de opleiding krijg je een maatje toegewezen. Voor ons was het praktisch omdat we allebei in Oisterwijk wonen, maar het klikt ook gewoon goed. We zijn allebei werkzaam als persoonlijk begeleider in de zorg, dus ook dat klikt. Terwijl een 'vooropleiding' of werken in de zorg geen vereiste is hoor. Iedereen kan de opleiding volgen, als je door de auditie heen komt."

Certificaat heeft echt waarde
De opleiding duurt in totaal twintig lessen met een kleine groep mensen. "Daarnaast moet je stages lopen bij verschillende instellingen waarbij je altijd met z'n tweeën bent. Je kunt elkaar feedback geven, kijken hoe de ander het doet en leren van elkaar. Er zijn supervisiedagen die je moet volgen om je certificaat te behouden. Doe je dat niet dan verloopt je certificaat en mag je jezelf geen miMakker meer noemen. Logisch, want het certificaat moet wel waarde blijven houden natuurlijk." Esther is 'Dinges' en Corrie-Ann heeft 'Ceesje' als naam. "Het moet gewoon goed voelen. Contact maken van hart tot hart daar zijn geen woorden voor nodig. Hoe onze cliënten zich openstellen als wij er zijn, dat is geweldig! Dat komt vanuit gevoel, zonder plan, zonder script, zonder eigen bagage maar door te kijken wat bij jou en bij de ander past!"​

Geef uw tekst hier ...