By Super User on vrijdag 14 juni 2024
Category: Column

Freerk Bokma; “Voetballen doe je samen, net als organiseren”

Naast zijn werk als ondernemer zet Freerk Bokma (53) zich al meer dan dertig jaar in voor de Rielse voetbalvereniging. Door de jaren heen heeft hij rollen gehad als trainer en penningmeester. Nu kijkt Freerk terug op zijn eerste seizoen als voorzitter: "Ik kijk positief terug op een seizoen waar we lekker konden voetballen en plezier hebben beleefd."
Door Margot van de Gevel

Sinds 1985 woont Freerk in Riel en vanaf die tijd speelt voetbal een rode draad door zijn leven. "Er was niet superveel te doen in het dorp, je ging naar de tennis of voetbal", vertelt hij. Als vijftienjarige koos hij voor de tweede optie en is daar nooit meer weggegaan. "Na een paar jaar werd ik gevraagd voor het bestuur van de vereniging en ben ik op die manier begonnen met mijn vrijwilligerswerk." De club is niet de enige plek waar Freerk zich vrijwillig inzet. Hij heeft twaalf jaar de boekhouding van de kerk verzorgd en is penningmeester van de carnavalsstichting. Dit gaat hem goed af omdat hij eigenaar is van een administratiekantoor.

Secretaris en penningmeester
"Ik begon in 1991 als secretaris. Het daaropvolgende jaar ben ik penningmeester geworden. Ik was jong en heb er enorm veel van geleerd. Ik heb toen in twee periodes van zo'n tien jaar in het bestuur gezeten, met daartussen een kleine pauze", zegt Freerk. Hoewel hij de formele bestuursfunctie even neerlegde, bleef hij wel actief achter de schermen met de boekhouding. Freerk kon zo meer tijd doorbrengen met zijn gezin. "Je krijgt kinderen en doet dan een stapje terug, zo gaat dat. Ik heb mijn vrouw Anita leren kennen op het veld en onze dochter en zoon werden net zo verzot op voetbal als wij, dus voetbal is nooit echt uit het zicht geweest."

Als trainer het veld op
Tot vorig jaar heeft Freerk altijd wel een jeugd- of dameselftal getraind. "Ik begon met het trainen van het team van mijn zoon tot hij twaalf jaar was. Toen ben ik dames gaan trainen en zij zijn het meest dankbaar, die vinden alles leuk", zegt hij. "Jeugdelftalletjes heb ik daarna ook nog gehad, rond de moeilijkere leeftijd van veertien jaar." Dat gaf hem leuke uitdagingen: "Dan ben je streng als trainer, maar ook wel eerlijk en rechtvaardig. Je moet ze een beetje in toom houden op het veld, maar wel plezier laten maken." Nu met het voorzitterschap houdt Freerk wat meer pas op de plaats. "Ik ben nu leider van het 'veteranenteam', dat is het seniorenelftal. Zij willen vooral een lekker potje voetballen op zondag en die vinden het belangrijk om daarna een pilsje te pakken, hartstikke gezellig!"

Het voorzitterschap
"In de coronatijd gaf de vorige voorzitter Herman aan dat hij na zijn twintigjarig jubileum wilde stoppen. Uiteindelijk kwam ik in beeld als nieuwe voorzitter", vertelt Freerk. Na een gesprek met het bestuur is hij in de ledenvergadering voorgedragen en gekozen, al waren er geen concurrenten. "Ik hecht niet heel veel waarde aan de titel hoor. Het is meer dat er iemand moet zijn die het aanspreekpunt is en het overkoepelende in beeld heeft", zegt de kersverse voorzitter. "Binnen het bestuur heeft iedereen zijn eigen verantwoordelijkheid, maar veel gaat samen. Ik overleg bijvoorbeeld met de gemeente vanuit wat we als bestuur willen", vervolgt hij.

Een hechte vereniging
"Natuurlijk moet ik soms lastige gesprekken voeren, maar dat is niet vaak nodig. We pakken binnen de vereniging liever iets samen op en maken er dan iets moois van." Met die positieve houding kijkt Freerk ook terug op het afgelopen seizoen en vooruit naar de komende jaren. "Ik ben heel trots op onze vrijwilligers. Samen zorgen we ervoor dat we een fijne omgeving hebben, waarin we ons thuis voelen en we lekker kunnen voetballen. Ik hoop dat dat zo doorzet en dat iedereen in augustus weer staat te popelen om te beginnen!"

Geef uw tekst hier ...