Door Yulia van de Laar - Pattopang
'Eating or heating. Voor miljoenen Britten is het leven onbetaalbaar geworden', luidt een titel van een artikel in een prominente Nederlandse krant. Het triggert me: hoezo? Bedoelt de schrijver alleen de Britten? Maar in Nederland is het toch ook net zo erg? Nadat ik het artikel heb gelezen begrijp ik dat dit een klein voorbeeld is van alle ellende die wij dit jaar niet alleen in Nederland maar ook in Europa en buiten Europa moeten meemaken. Ik vraag me daarna af: Kunnen we wel overleven?
Een bezoek aan de supermarkt is voor velen nu best zwaar. Het rondkomen met hoge energiekosten is moeilijk. Ik zag van de week een advertentie van iemand die nog poetsadressen zoekt zodat ze rond kan komen, al betekent dat dat ze vijf dagen per week, acht uur per dag moet poetsen. Like it or not, hebben wij dit ooit meegemaakt, proberen om te overleven? De zin: 'Jeetje das duurder geworden!', horen wij nu bijna elke dag. Kunnen wij als mede inwoners, als maatschappij iets doen? Het juiste antwoord heb ik niet, want ik ben geen expert daarin. Wat ik dan weet uit ervaring is tenminste een beetje aandacht geven aan iemand die het wellicht moeilijk heeft. Een simpele: 'Hoi, hoe gaat het met je?' is denk ik al goed. Daarna af en toe wat eten brengen of hen uitnodigen voor een bakje koffie kan misschien verlichting geven. Wie weet kunnen we samen sparren met ideeën om op de kosten van de huishoudelijke uitgaven te besparen.
Ik ben nogmaals geen expert en woon pas dertien jaar in deze prachtige gemeente. Maar wat ik weet is dat mensen in deze gemeente vriendelijk en gastvrij zijn. In vergelijking met dorpen of steden in de randstad hechten Oirschottenaren aan elkaar. De buurt-, sport- en cultuurverenigingen in Oirschot zijn erg actief. Als er iets is dan staan ze klaar om de handen uit de mouwen te steken. Saamhorigheid is zeker het sleutelwoord van deze gemeente. Geloof me, van iemand die ooit in Leiden, Utrecht en een metropool als Jakarta heeft gewoond, een gemeenschap als de Oirschotse gemeenschap is prettig, iets om trots op te zijn. Individualisme is af en toe wel fijn, maar een vriendelijke woonomgeving heeft ook meer voor- dan nadelen. Wat ik uiteindelijk zeggen wil is, hou vol, samen komen we wel uit deze inflatie en crisis. Wanneer? Tja, dat moet je dan niet aan mij vragen.