Door Toine van Balkom
Blij dat de maand juni er alweer op zit. Niet alleen vanwege het pokkenweer de eerste drie weken, maar ook omdat heel veel evenementen, verjaardagen, festivals, eindwedstrijden, gildedagen, examenfeesten en teamuitjes allemaal juist in de weekenden van deze maand gepropt worden. Heel leuk om te bezoeken allemaal natuurlijk, maar het doet me toch verlangen naar de rustige zomermaanden juli en augustus.
En wat is er lekkerder op zo'n festival, gildedag of sportevenement dan een grote buil friet met (Belgische) mayonaise. Zeker na een paar biertjes op is dat echt lekker. Koolhydraten en calorieën worden dan ook even volledig vergeten. Wat me opviel tijdens het bezoeken van zowel een muziekfestival als een gildedag is dat de prijs van een gewoon frietje met mayo gigantisch is gestegen. Iemand vroeg in de rij bij de frietkar nog of de frietjes van goud waren.
Het einde is nog lang niet in zicht, want met de ondergelopen akkers zal Jan Aardappel schaarser worden en dus nog meer in prijs stijgen. Hoewel Jan Aardappel niet letterlijk het nieuwe goud is, heeft hij wel een belangrijke economische waarde en is hij een voedzaam basisvoedsel. En is ook een bron van koolhydraten, vitamines en mineralen. Sorry superslanke aardappel weigeraars, daarnaast is hij ook gewoon lekker in allerlei varianten. Hij wordt zelfs wereldwijd verbouwd en is een essentieel onderdeel van veel keukens.
Dus terwijl hij niet dezelfde financiële status heeft als goud, is hij waardevol op zijn eigen manier. Ondanks 'goudprijzen' ga ik toch geen afscheid nemen van mijn wekelijkse patatje-met op een festival of bij een van de kei goeie frietzaken in onze gemeente. Maar o wee degene binnen ons gezin die een kleine, middel of grote friet bestelt en hem niet helemaal tot de laatste kruimel opeet. Om een oud gezegde erbij te halen: een meid en een aardappel kies je zelf. Fijne vakantie allemaal en geniet van je grote goud-gebakken zak, bak of bord friet met wat voor lekkers dan ook erbij.