Het Geheim

Door Riny Brandes-van den Dungen

Noorwegen was de vakantiebestemming van zoon en schoondochter. Daktent op de auto, bagage in de kofferbak, rijden maar. Samen gingen ze op reis in gezelschap van een groot Geheim. Een Geheim waarvan schoondochter niet op de hoogte was, dat kan ook niet want dan was het geen Geheim.

Via Polarsteps volgden we hen, prachtige foto's en verhalen kwamen voorbij. Zo lazen we dat ze van plan waren om naar de Preikestolen te gaan. Een bijzondere klif met een prachtig uitzicht over de Noorse fjorden. Daar zouden ze de zonsopkomst gaan bewonderen. Daar zou het Geheim niet lang meer Geheim zijn.

Midden in de nacht reden ze naar het parkeerterrein aan de voet van de berg. Een pittige klim was nodig om te kunnen genieten van al dat natuurschoon want dat prachtige uitzicht krijg je niet voor niets. Boven, in gezelschap van slechts een handjevol mensen (en natuurlijk het Geheim), stonden ze te wachten op de zon.

'Zullen we aan die mensen vragen of ze een foto willen maken van ons met de opkomende zon?', vraagt zoon aan schoondochter. Ze vraagt zich af of dat wel nodig is terwijl ze meestal de eerste is om aan wildvreemden te vragen hen vast te leggen voor de eeuwigheid. Zou ze onbewust de aanwezigheid van het Geheim voelen?

Zoon is onverbiddelijk en geeft zijn telefoon aan een medetoerist. Schoondochter vraagt zich af waarom dat zo lang moet duren. Zo moeilijk kan het toch niet zijn om uit leggen hoe een foto gemaakt kan worden? Dan gaat Geheim zich eindelijk openbaren; zoon gaat op zijn knieën, neemt de hand van schoondochter en stelt de grote vraag. Vol verbazing omarmt ze Geheim die vanaf dat moment natuurlijk niet meer geheim is. Haar antwoord is JA! Vanzelfsprekend is dat vastgelegd voor de eeuwigheid met op de achtergrond het applaus van de medetoeristen.

Aan de hand van schoondochter prijkt een prachtige ring. Een ring die haar aanstaande helemaal zelf heeft gemaakt, met een beetje hulp van een goudsmid. Dat maakt het sieraad nóg specialer, voor zover dat tenminste mogelijk is.

Wij, als (schoon)ouders, zijn trots op hen. Trots op wat ze samen bereikt hebben. Trots op hoe ze samen moeilijkheden hebben overwonnen. Trots op wie ze zijn. Nu gaan we ons voorbereiden op een feest, een gróót feest. Dat feest zal er zeker komen want dat staat hier, zwart op wit!