Fontgrootte: +

Jubileum

Een paar weken geleden ontving ik opeens een bos bloemen. Totdat ik het kaartje las, had ik werkelijk geen idee van wie dat boeket afkomstig zou kunnen zijn of ter ere van wat het bij me bezorgd werd. Ik blijk al tien jaar correspondent te zijn bij De Uitstraling!

Door Lieke Roovers

De tijd is voorbijgevlogen, want ik kan me nog levendig herinneren hoe nerveus ik was toen ik op gesprek ging bij de redactie en hoe stroef mijn eerste interview ging. Ik was eerlijk gezegd bang dat mijn allereerste artikel – weinig meer dan een aankondigingsfolder, omdat de geïnterviewde de woordvoerder van een vereniging was die eigenlijk alleen maar wilde zeggen waar het evenement zou plaatsvinden en wat er zoal te doen was – meteen de genadeslag zou zijn, maar gelukkig begreep de toenmalige redacteur mijn dilemma.

Door de jaren heen heb ik van alles meegemaakt. Vervelende dingen, zoals mensen die, nadat ze geïnterviewd zijn en het artikel al geschreven is, plotseling besluiten dat ze toch niet willen dat het artikel gepubliceerd wordt - ik heb geen idee wat andere correspondenten in zo'n geval doen, maar mijn houding is standaard: ik wil best de tekst aanpassen, maar na die moeite gaat dat artikel door. Mensen die in plaats van een paar wijzigingen door te geven zelf het hele artikel herschrijven. Ook een no-go, wat mij betreft. En hele leuke dingen, zoals te horen krijgen dat er geen letter veranderd hoeft te worden. Of mensen die je op straat aanspreken en complimenteren over iets dat je geschreven hebt.

De fijnste interviews zijn zonder uitzondering met mensen die mogen vertellen over hun passie. Je stelt één vraag en je bent zo een uur en meer dan duizend woorden verder. Zelden denk ik: hoe ga ik hier in hemelsnaam een artikel mee vullen? Meestal is het vooral een kwestie van een heleboel interessante dingen schrappen die je eigenlijk ook graag in de tekst op had willen nemen. Gelukkig is de bondige versie van het artikel uiteindelijk vrijwel altijd beter.

Het interviewen vind ik nog steeds leuk en achter mijn laptop met muziek in mijn oren het artikel in elkaar zetten bevalt eveneens nog steeds heel goed. Op naar het 25-jarige jubileum!

Maak van iedere dag een feestje
Loïs Webb: al jong zorgzaam voor anderen