Door Riny Brandes-van den Dungen

Eigenlijk zijn we ons hele leven bezig met loslaten, al zijn we ons dat niet altijd bewust. Als klein kind wil je je losmaken van je ouders; lopen kun je best zonder hun hand die jou vasthoudt. Naar school gaan kun je echt wel alleen. Voor een boodschap in het dorp is begeleiding beslist overbodig. Het voortgezet onderwijs heeft geen ouders nodig. Een echte baan is misschien spannend maar ook dat kun je alleen aan. Krijg je kinderen begint het bovenstaande lijstje van vooraf aan. Alleen sta je dan aan de andere kant wat misschien wel lastiger is omdat je je bewust bent dat je moet loslaten terwijl je weet wat voor monsters er overal op de loer liggen.

Ook op andere vlakken moeten we leren loslaten. Te vaak laten we ons (bewust of onbewust) beïnvloeden door anderen wanneer we beslissingen moeten nemen. Het is niet verkeerd om advies in te winnen zodat je alle voors en tegens goed tegen elkaar kunt afwegen. Daarna moet je echt zelf de knoop doorhakken. En blijkt uiteindelijk dat je alsnog een verkeerde keuze hebt gemaakt, moet je ook dat loslaten want je hebt met de beste bedoelingen gehandeld.

Hoewel ik de theorie best goed beheers is de praktijk een stuk ingewikkelder. Het blijft lastig om te genieten van een goed boek terwijl er nog wel wat huishoudelijke werkjes gedaan zouden kunnen worden. Die karweitjes kunnen heus wel wachten, morgen zijn ze vast nog aanwezig. Mocht dat niet het geval zijn, is dat niet erg; integendeel. Laat het 'moeten' los en neem je rust.

Ik heb de indruk dat tegenwoordig veel mensen juist met het omgekeerde van 'loslaten' bezig zijn. Het lijkt alsof alles 'perfect' moet zijn. Kinderen moeten smetteloos zijn en uitsluitend hoge rapportcijfers scoren. Vakanties moeten doorgebracht worden in de meest exotische oorden compleet met allerlei extravagantie excursies. Kleding dient te voldoen aan de laatste mode-eisen. Vet op ongewenste plaatsen is onacceptabel en wordt op andere plekken juist ingespoten. Een niet bijgewerkte foto kan absoluut niet op social media geplaatst worden.

Niets en niemand is perfect. Laat dat idee los en leef je eigen leven. Geniet zolang dat mogelijk is, voor je het weet is het te laat. Ik ga zelf in ieder geval mijn advies opvolgen en mijn column loslaten. Of moet ik hem misschien toch nog even doorlezen? Ik heb niet gezegd dat loslaten eenvoudig is.