Louis Teurlings AL 62 jaar verbonden met Alfra

Van buitendienst monteur en verkoper, naar gids in het museum. In 1961 begon Louis Teurlings (83), bij Alfra in Bladel. In middels is hij al bijna 62 jaar verbonden met het bedrijf. En dat is niet alles. Onlangs kreeg Louis een pauselijke onderscheiding voor zijn inzet bij de kerkgenootschap Bladel.

Door Floor Hendriks

Sinds dat Louis Teurlings begon met werken bij Alfra, later KSE, in Bladel is hij niet meer te scheiden van het weegwerktuigenbedrijf. "Ik ben geboren als zoon van een molenaar. Ik had nooit gedacht dat ik tot aan mijn pensioen met het molenaarsvak te maken zou hebben." Van buitendienst monteur groeide hij door naar vertegenwoordiger. Iets waar hij eerst over twijfelde, maar later pakte het goed uit. "Het was een hele nieuwe uitdaging." Een van zijn mooiste project was dat van Nutricia in Zoetermeer. "Alfra maakt machines voor de diervoerderindustrie. Die machines kunnen wegen en doseren, zodat bedrijven de perfecte voeding kunnen maken. Iets wat Nutricia ook doet. Als verkoper wilde ik ook eens een andere industrie veroveren. Ik heb er twee jaar aan gewerkt, maar uiteindelijk had ik Nutricia wel overtuigd", zegt Louis Teurlings. Na zijn pensioen ging Louis rondleidingen geven in het Alfra museum. En dat doet hij na al die jaren nog steeds.

Museum
"De directie wilde graag een museum over de geschiedenis van Alfra openen. Ik heb de hele ontwikkeling van Alfra meegemaakt. Van het begin tot nu toe. Samen met mijn broer Jos en Harry Klessens heb ik daarom het museum opgericht. Ik ben daarna de rondleidingen gaan geven aan nieuwe werknemers, bedrijfsuitjes, familie-uitjes en soms ook scholen. Ik ben wel de enige die de rondleidingen geeft. Daar moeten we natuurlijk wel iets aan doen, want ik heb geen eeuwig leven."

Vervelen
Vervelen deed Louis zich niet bij Alfra. "Ik heb altijd kunnen doen wat ik wil. Ik was eigenlijk mijn eigen baas. Ik heb gewerkt als monteur. Later nog als verkoper. Dat beviel me goed. Mijn broer Jos werkte bij Alfra als ingenieur. Samen met Jos heb ik in de avonduren veel projecten bekokstoofd. We verkochten projecten waarvan de toenmalige directie het bestaan nog niet afwist. Het project van Nutricia heb ik ook samen met mijn broer ontwikkeld. Als verkoper wilde ik ook naar andere landen, dus daar werkte ik hard voor. Ik vond het lastig om privé en werk gescheiden te houden. Vooral in België. Ik werd overal voor uitgenodigd zoals communiefeesten, geboortes, uitvaarten en noem maar op. Uiteindelijk heeft dat er wel voor gezorgd dat we 80 procent van de markt in België hadden veroverd. Mijn directeur zei altijd: 'Louis jij bent de ondernemer van onze onderneming'. Ik heb altijd mijn eigen handelingen kunnen doen. Ik ben drie keer door een ander machinebedrijf benaderd om daar te komen werken, maar dat wilde ik niet. Alfra beviel me goed en ik had een goede leerschool."

Pauselijke onderscheiding
Naast Alfra zet Louis zich graag in voor de kerkgenootschap Bladel. "Daar heb ik vier jaar in het bestuur gezeten als penningmeester. Daarna werd ik ingezet voor van alles: contact leggen met onder andere de monumentwacht, han- en spandiensten, de financiering en taxichauffeur. Uiteindelijk werd ik verrast met een pauselijke onderscheiding. Echt een hele eer. Daar was ik blij mee. Door zijn vrouw werd Louis naar de kerk gelokt. "Normaal ga ik altijd op zaterdagavond naar de kerk, maar mijn vrouw zei dat we deze week op zondag naar de kerk moesten. Ik vroeg niet waarom en ging gewoon mee. Wat mij toen meteen opviel, was dat de hele familie daar zat. Ik dacht eerst dat er iemand was overleden. Dat was niet zo, dus ik dacht: 'ja het zal wel'. Ik had helemaal niks door, totdat pastoor Schilder de pauselijke onderscheiding ging uitreiken en mijn naam noemde. Het was echt een onvergetelijke dag. En hoop nog vele jaren deze prettige samenwerking te mogen meemaken."