Niels Adriaans; staat stand-by voor de regio
Door Mariël Hoefkens
Op de infoavond ter introductie bij de kazerne, zag Niels meer leeftijdsgenoten en bekenden, en besloot zich beschikbaar te stellen als vrijwilliger. "Destijds werkte ik in Reusel bij een bedrijf dat leren riemen en mode-accessoires maakte. Daar kreeg ik de gelegenheid de dagopleiding voor de brandweer te doen en ik mocht gaan als ik een oproep kreeg", legt hij uit. "Inmiddels ben ik fulltime brandweerman bij de bedrijfsbrandweer, post hoofd van Reusel en ik leid manschappen op. Ondanks dat ik vrijwilliger ben, worden uitrukken, oefeningen en de opleidingsuren vergoed; ik heb alleen geen vast contract."
Veel schakelen
Donderdags heeft Niels een oefenavond en soms een bijscholing op zaterdag. "Donderdags komen we om acht uur samen op de kazerne. Na de koffie gaan we om kwart over acht oefenen. Een paar lieden zetten hiervoor een oefening uit, wat theorie kan zijn, een gebouw dat in brand staat, of een hulpverleningsoefening, zoals een auto-ongeluk of ongeval gevaarlijke stoffen met alles wat je tegenkomt. Dit tot uiterlijk kwart over tien, gevolgd door een evaluatie over wat goed ging en beter kan", beschrijft hij. "Voor Corona bleven we daarna nog voor de mededelingen, maar dat is nu lastig. Alles lag een tijd stil. Tijdens versoepelingen ging het wel door, zij het met kleinere groepen, wat ook geldt voor de opleidingen. Uitrukken hebben prioriteit boven de oefenavonden. Nu ligt alles 'on hold' en half januari kijken we weer wat mogelijk is. Het laatste jaar vereiste veel improvisatie. Soms deden we via Teams een quiz."
Teambuilding
In 2020 was er volgens Niels een tijd met veel bosbranden, waaronder de Peelbrand. "Veel mensen gingen toen de bossen in en waren misschien onvoorzichtig. Dit in combinatie met droog weer. Daarnaast staan mij de ongelukken met letsel en de grote brand bij Van der Heijden vorig jaar nog altijd bij. Net toen we dachten deze onder controle te hebben, stond enkele minuten later het hele gebouw in lichterlaaie. Gelukkig zijn er ook veel relatief 'leuke' inzetten", ervaart hij. "Van agressie hebben we in de kleine kernen weinig last. Door een praatje te maken, worden mensen vaak al snel rustiger."
Saamhorig
Niels vindt het moeilijk te zeggen of hij levens heeft gered. "We proberen slachtoffers stabiel in de ambulance te krijgen en daarna hoor je er niets meer van. Het mooie is dat we elkaar, met een hechte club van momenteel tweeëntwintig vrijwilligers, aanvullen en dat we van elkaar leren. Ieder voelt zich thuis en we staan klaar voor de gemeenschap, vooral in de gemeente Reusel-de Mierden en een deel in België, waar we verschillende voertuigen ter beschikking hebben", vertelt hij. "Die met de tankautospuit rukt als eerste uit. Met de waterwagen gaan we op pad in de hele veiligheidsregio, tot aan Eindhoven, Helmond, Budel en de Peel. Bij grotere branden komen we in de hele regio."
Ook met de achterban
Een aantal keer per jaar wordt vanuit de personeelsvereniging een uitstapje georganiseerd, ook voor de gezinnen van de brandweerlieden. "Dat kan een fietstocht, een dagje weg of een barbecue zijn, maar ook een darttoernooi om het teamgevoel te versterken. Het is belangrijk ook wat voor de gezinnen te doen, want het kan zomaar gebeuren dat je wordt opgeroepen als je met hen wat leuks aan het ondernemen bent", aldus Niels.
