Ze zijn eruit! Na een half jaar onderhandelen door de PVV, BBB, VVD en NSC zijn eindelijk de hoofdlijnen van het akkoord van ons nieuwe kabinet bekend, met als titel 'Hoop, lef en trots'. Hoopvol heb ik het akkoord gelezen. Wat ik las, was een onsamenhangend recept voor vegetarische groentesoep met gehaktballen. Een pan soep met diverse politieke smaken. Maar hé, wie houdt er nou niet van compromissen en waterige soep?
Door Sylvia Fullinck-Cremers
De zon gaat weer schijnen in Nederland, hoorde ik ondertussen op de radio. Maar sinds ik deze uitspraak heb gehoord, regent het nagenoeg onafgebroken, komt de hagel door toiletpotten omhoog en veranderen weilanden in modderpoelen. Kortom, Nederland, maak je klaar voor een fantastische tijd! Het nieuwe kabinet heeft werkelijk aan alles gedacht. Voor de optimisten onder ons: er is een plan om de economie te stimuleren! Voor de pessimisten: maak je geen zorgen, er is ook een plan om de economie te ruïneren! We willen tenslotte niemand uitsluiten.
En wat een briljante zet om 100 miljoen te bezuinigen op de publieke omroepen! Laten we eerlijk zijn, wie heeft er nou echt behoefte aan onafhankelijke journalistiek en culturele programma's als je ook naar een 24-uurs reclamekanaal kunt kijken? Het is tenslotte totaal onbelangrijk om te weten en te begrijpen wat er in de wereld gebeurt. En kranten, boeken, kunst en cultuur? Ach, dat is slechts een luxe die we ons niet kunnen veroorloven. Wie heeft er nou eigenlijk musea, theaters of concerten nodig? Het is niet alsof kunst en cultuur een rol spelen in onze ontwikkeling of de verrijking van onze samenleving.
Het CPB concludeerde na doorrekening van de plannen dat, hoewel heel veel dingen waarschijnlijk onhaalbaar zijn, met dit beleid de BBB zal stijgen, de koopkracht iets omhooggaat, de werkloosheid af zal nemen en de armoede iets zal dalen. Deze plannen zorgen dus voor iets betere cijfers dan het huidige beleid. Maar zegt dat iets over de nieuwe plannen of zegt dat eigenlijk alles over het huidige beleid? Dat het eigenlijk niet slechter kan dan het nu is. Elk moreel principe en politiek ideaal wordt teruggebracht tot een economische kwestie.
Dus laten we juichen voor de triomf van de onwetendheid, voor de verhoging van belastingen op kennis en de dood van cultuur. Laten we de vlag hijsen voor een samenleving waarin we minder weten, minder begrijpen en minder genieten.