Fontgrootte: +

Robin van Buul Jong en vol ambitie

We zijn deze keer op bezoek geweest bij Robin van Buul, sportster in hart en nieren. Robin is een echte Duizelse, ruim veertien jaar geleden in Duizel geboren, en woont samen met haar vader Marcel, moeder Suzanne en haar grotere zus Sam. Robin gaat naar het Rythovius College in Eersel en doet daar 3 vwo. Ze doet op school als kunstvak dans en volgt de sportstroming.

Door Fritz Claassens

Robin vertelt hoe ze erbij kwam om dansen te kiezen op school. "Ik heb vanaf mijn achtste jaar bij de dansmarietjes gezeten in Duizel. Dit heb ik vier jaar met veel plezier gedaan. Vooral tijdens het carnaval was het altijd dolle pret." Dit is natuurlijk heel ander dansen, maar heel leuk om op muziek bezig te zijn en samen met klasgenoten dansen in elkaar te zetten en uit te voeren.

Voetballen in coronatijd
Het sporten is Robin met de paplepel ingegeven. Moeder Suzanne en zus Sam besteden ook veel vrije tijd met sporten, waarbij Sam op hoog niveau heeft geturnd. Met veel enthousiasme vertelt Robin welke sporten zij op dit moment beoefent: "Ik voetbal al vanaf mijn tiende jaar bij DOSKO '32. Ik speel met een ander meisje in een team van jongens. We kennen elkaar erg goed, want we zaten op dezelfde basisschool. Trainen doen we tweemaal in de week. In verband met de coronaregels is de competitie op zaterdag gestopt. Eerst gingen we ook vaak in onze vrije tijd nog 'vrij spelen' op het veld, maar dat mag nu niet meer."

Wedstrijdritme verloren?
"Jazeker, het trainen doe je met een team, dus je kent al snel de trucjes van je medespelers. Als je wedstrijden speelt dan moet je de eerste speelminuten wennen aan je tegenstander. Maar datzelfde geldt natuurlijk ook voor de tegenstanders. Ons team speelt in Klasse 4 en we zijn bij de KNVB ingeschreven als JO15-1G. Er is bij DOSKO '32 ook een damesteam, maar voorlopig blijf ik met de jongens voetbal spelen: dat vind ik namelijk veel leuker." Ze legt uit op welke plaats ze speelt. "Meestal speel ik rechtsback of rechtshalf." Dat is veel lopen in een wedstrijd. "Ja, dat is wel zo, maar dat ligt mij wel, ik vind dat niet erg." Ze licht toe hoeveel minuten je in een wedstrijd speelt. "Wij spelen tweemaal 35 minuten." Nu zijn vanwege de coronatijd alle kantines en kleedruimten dicht, dus doe je ná een training als je weer naar huis gaat, andere dingen. "Wij nemen drinken mee naar het veld. Als we klaar zijn met de training dan bleven we voorheen altijd even kletsen met zijn allen en fietsten we naar huis, maar nu moeten we meteen na de training naar huis omdat de kleedkamers niet open zijn. Het is jammer dat we meteen naar huis moeten nu. Het met zijn allen even chillen na de training/wedstrijd dat is natuurlijk ook heel gezellig. Daarvoor zit ik ook op een teamsport. Nu het kouder gaat worden, trekken we onze winterjas aan na de training en fietsen snel naar huis zodat we lekker thuis onder een warme douche kunnen."

Tennissen
Robin speelt ook tennis bij TV Duysel, een vrij kleine vereniging maar heel gezellig. De club telt ongeveer 35 jeugdleden en ze trainen eenmaal in de week. "Normaal is er op de zondag een wedstrijd, maar door de coronaregels wordt er niet op zondag gespeeld. We spelen eerst een wedstrijd een tegen een, daarna twee tegen twee. We spelen wel meisjes tegen meisjes. Zo kan het gebeuren dat je wel twee tot drie uur aan het tennissen bent. Je bent soms vier uur van huis. Bij uitwedstrijden gaan er ouders mee, die bij toerbeurt rijden. TV Duysel en TV De Stap vormen samen één competitieteam, dit in verband met het aantal jeugdleden. We krijgen met de twee tennisverenigingen wel training van dezelfde trainer." Of ze binnen of buiten tennist? "Als het kan spelen en trainen we altijd buiten. We trainen met vier kinderen een uur, als we met tweeën trainen dan trainen we een half uur, maar dan is de training heel intensief dus dan is een half uur ook lang genoeg. De training is deze winterperiode van half negen tot half tien 's avonds. Het is nu wel koud, maar goed te doen." Op dit moment speelt ze in de 2e klasse. Van de kou heeft ze geen last. "Nou, nee hoor, de trainingen zijn heel intensief en ik ben binnen vijf minuten thuis. Het is eigenlijk net als bij de voetbal, gewoon extra kleding meenemen en dan rap naar huis."

Robins doel
"Zolang ik het leuk blijf vinden, ga ik door met voetballen, het is een leuke sport, het is gezellig onder elkaar en het is ook heel goed voor je conditie. Zolang ik het tennissen erbij kan blijven doen, ga ik hier ook mee door, maar zou ik moeten kiezen dan ga ik voor voetbal!" Ze kan goed tegen haar verlies als ze weet dat zijzelf en haar team er hard voor gewerkt hebben. Dit geldt zowel voor de voetbal als voor het tennis. Ook als ze tijd over heeft, doet ze nog van alles. "Ik help bij Dosko wel eens in de keuken van de kantine, maar ik mag nog niet helpen achter de bar, want daar ben ik nog te jong voor.

Verder help ik in een supermarkt met vakkenvullen en andere werkzaamheden die geschikt zijn voor mijn leeftijd. Ook gaat er veel tijd zitten in huiswerk maken, dus ik verveel mij nooit. Dat is maar goed ook, want in deze tijd van corona valt er toch veel weg. Het is daarom erg fijn dat ik de afgelopen maanden wel heb kunnen sporten, want dan kon ik 's avonds lekker nog even naar buiten. In het voorjaar hadden we enkele weken hele dagen les vanuit huis en dan is het fijn dat je kunt gaan trainen. Contact met mijn vrienden en vriendinnen hield ik in die tijd vooral via social media; dat was erg belangrijk voor mij en heeft mij er echt doorheen geholpen, zo bleef ik ook goed in mijn vel zitten. Gelukkig mochten we na de zomervakantie weer naar school en zagen we elkaar daar weer live. Nooit gedacht zo blij te zijn om weer naar school te kunnen! Helaas zitten we nu weer in een periode dat we weer gedeeltelijk thuis les hebben. Ik hoop dat het allemaal vlug voorbij is en we met z'n allen weer kunnen doen wat we in 2019 en daarvoor deden."


De vaccins
Wensen