Ingrid van Glabbeek: Sax, drive en harmonie

Werden gepensioneerden vroeger nog verstopt 'achter de geraniums', tegenwoordig hebben ze nauwelijks tijd om de kamerplanten water te geven. Ingrid van Glabbeek (69) is er ook zo eentje. Razend druk is ze momenteel met het organiseren van de zomermarkt voor de Harmonie in Riethoven op 11 augustus. "Als er iets is, ben ik de handjes."

Gelukkig staat de spanningsboog minder strak dan vorig jaar. "Toen sliep ik zelfs met een blocnote naast mijn bed voor het geval ik iets was vergeten", memoreert Ingrid haar vuurdoop als organisator. Dit jaar hebben ze wat menskracht erbij gekregen, maar het blijft een hoop geregel, zeker op de dag zelf. "Je bent echt de vraagbaak en loopt je het lamlazarus. 's Avonds om acht uur heb ik geen benen meer."

Bonte verzameling
Maar Ingrid doet het graag want het is een bijzonder evenement. "Dit jaar organiseren we het voor de achttiende keer", vertelt ze trots. Rondom de kiosk en langs de kerk zal zich een gevarieerd gezelschap van aanbieders opstellen. "Er zijn marktmensen bij, maar juist ook dorpsgenoten die hun ambachten of hobby's komen laten zien. Zo hebben we keramiek, siersmederij, alpaca's en konijnen, palingrokers, tweedehandsboeken en ouw getög." Dat laatste betreft de populaire categorie van historische landbouwspullen en handgereedschappen.

Jeugd heeft de toekomst
Ook de kinderen worden niet vergeten. "Er is een muziekspeurtocht en in ruil voor de antwoorden kunnen zij iets kiezen uit de grabbelton." Het thema is niet toevallig, want net als elke vereniging hoopt ook de Harmonie van Riethoven de jeugd te enthousiasmeren. Dat dit niet meevalt, ervaart Ingrid wekelijks vanuit haar rol bij het jeugdorkest. "Kinderen willen graag binnen een paar maanden kunnen spelen, maar voor het orkest heb je naast praktijk- ook theorielessen nodig. Bij de slagwerkgroep zien we de jeugd wel instromen, want daar krijg je al snel een melodietje uit."

Wie de toon zet, maakt de muziek
Dat je tegelijk ook nooit te oud bent om te leren, weet Ingrid als de beste. Ze was zelf al achtentwintig toen ze voor het eerst een blaasinstrument oppakte. "Na vier maanden theorie vroegen ze welk instrument ik wilde spelen. Een trompet vond ik te schel en een dwarsfluit iets voor lieve meisjes. Het werd klarinet en binnen negen maanden zat ik in het orkest." Inmiddels speelt ze ook zeer verdienstelijk tenorsax én baritonsax.

Sociaal bewogen ambtenaar
Toegegeven, ook Ingrid was op termijn klaar met de muziektheorie. "Op mijn tweeëndertigste verloor ik de motivatie om daar dagelijks mee bezig te zijn. Ik speel voor mijn plezier." Bovendien kon ze die tijd nuttiger besteden aan een studie sociaal recht waarmee ze een succesvolle carrièreswitch maakte naar ambtenaar. "Het sociale sprak mij aan, er zijn voor de burger. Ik hield mij bezig met de uitvoering van de Algemene bijstandswet en later de Wet voorzieningen gehandicapten wat nu de WMO is", vertelt ze over haar loopbaan die leidde van Eindhoven naar Valkenswaard, waar ze met 65 jaar afzwaaide. "Er kwamen wel tweehonderd man naar mijn afscheid. De burgemeester zei: "Ingrid, je was wel een dure."

Alles is liefde
Bij de gemeente mocht ze ook twee keer als buitengewoon ambtenaar burgerlijke stand een huwelijk sluiten; dat van haar dochter en een vrienden stel. Ook als pensionado wordt ze regelmatig gevraagd om bij een huwelijksvoltrekking een speciale speech uit te spreken, wat ze geweldig vindt om te doen. Hopelijk worden die huwelijken net zo gelukkig als dat van haarzelf. Het was – uiteraard - de liefde voor muziek die hen drieëndertig jaar geleden samenbracht, maar niet in Riethoven. "Ik grap wel eens dat ik erbij zit sinds 2000, maar het is pas vier jaar", vertelt Ingrid. Natuurlijk werd de harmoniewissel eerst uitvoerig overlegd met manlief. Ingrids ogen fonkelen ondeugend. "Nou ja, ik zei tegen Peter: we gaan naar de harmonie in Riethoven en hij zei da's goed." Tja, eens een regelnicht, altijd een regelnicht.

Geef uw tekst hier ...