Sexy

Door Lieke Roovers

Verkiezingen: het is niet bepaald een sexy onderwerp. Ik snap dat heel veel mensen het niet interessant vinden. De manier waarop politiek bedreven wordt is te vaak een allesbehalve verheven tak van sport. Politici blinken ofwel uit in vaagheid (waardoor je geen idee hebt wat er gezegd of besloten wordt en wat bovendien slaapverwekkend is om aan te horen) ofwel zijn zo ongenuanceerd dat je bij een debat meer het idee hebt dat je getuige bent van een ruzie aan het einde van een lange kroegavond. Er wordt van alles geroepen, er wordt elkaar van alles verweten, tot vingerwijzen aan toe, en de enige indruk die je mee naar huis neemt is dat ze allemaal onsympathiek en ongeschikt zijn.

Het is verkiezingstijd en je zou denken dat het niveau dan omhoog gaat, maar helaas is meestal het tegendeel waar. Opeens wordt er nog harder geschreeuwd, is absoluut alles de schuld van een andere partij en worden er plotseling allerlei beloften gedaan die in de verste verte niet uitvoerbaar zijn; en zelfs al waren ze dat wel, dan zijn de personen die ze plechtig uitspreken niet van plan om dat te proberen. Waar sommige politici zich doorgaans gedragen als pubers, daalt het niveau rond de verkiezingen naar kleuters. (Mijn excuses aan pubers en kleuters voor de vergelijking).

Een verkiezingsdebat dient, volgens mij, om kiezers te informeren over de verschillende standpunten, zodat ze een keuze kunnen maken in het stemhokje. Net als in een groot deel van de Tweede Kamerdebatten tegenwoordig, lijkt het echter vooral belangrijk om punten scoren door andere partijen en hun vertegenwoordigers af te zeiken. Wijzer word je zelden van het kijken naar een debat. Ja, dat die en die partij dit en dit fout heeft gedaan of gezegd is nuttige informatie, maar in plaats van ons te vertellen waarom we niet op die en die moeten stemmen, leg maar 's uit waarom we wél op jouw partij zouden moeten stemmen. Overtuig ons!

Het beeld dat achterblijft is van een wereldje mijlenver verwijderd van de realiteit van de meeste burgers, waarin partijen soms wat zetels winnen en soms wat zetels verliezen, en het ontmoedigende gevoel dat er hoe dan ook niets verandert. Ze drinken een glas, ze doen een plas en alles blijft zoals het was. En dat is pas echt schadelijk, want waarom zou je dan gaan stemmen? Toch ga ik 15 maart weer. Jij ook?