Sjeklade

Voor de verstokte rokers onder ons die verwachten dat dit een spannend verhaal wordt over de bergplaats van hun rookwaren? Helaas. Dat slaat natuurlijk als een buil shag op een drumstel. We hebben het hier gewoon over het Brabantse woord voor chocolade. Sjeklade. Ik ben er verslaafd aan en in Den Bosch maken ze er bollen van. De Bossche bol. Zo groot als een goed gerolde sneeuwbal, rijkelijk gevuld met slagroom en overgoten met pure chocolade. Mijn eerste ervaring met deze lekkernij was bij mijn eerste werkgever. Om een mooi project bij een klant in Den Bosch te vieren, werd er bij de koffie op iets lekkers getrakteerd. Nietsvermoedend vroeg ik om een vorkje, een opmerking die nogal wat verbaasde blikken opleverde. Van een echte Bosschenaar leerde ik hoe het dan wel moest: "Dun diejuh moete op zunne rug legge en an dun onderkant happuh!" Sinds dat moment trakteer ik graag op Bossche bollen, uiteraard die van Jan de Groot, en demonstreer ik mijn gasten hoe ze deze zonder vorkje - en zonder morsvlekken - kunnen wegwerken. Ik ben ooit met een volle doos op de bijrijdersstoel richting Friesland gereden. Sindsdien weet ik waar het spreekwoord met die kat en dat spek vandaan komt. Gelukkig had ik er een paar extra aangeschaft, waardoor ik zowel bij de klant als 's avonds thuis nog met een gerust hart en een schoon geweten kon meedoen. Sindsdien staat mijn PR op vier.

Met vrienden - ze willen niet met naam en toenaam worden genoemd dus laat ik ze R&R noemen - fietsten we vorige week richting Den Bosch. We hadden het er al weken over: Een mooie fietsrit richting de Brabantse hoofdstad, koffie met een Bossche bol als voorgerecht en dan gezellig lunchen op het plein voor de Sint-Jan. Toen we eindelijk een tafeltje hadden bemachtigd, bestelden we onze calorierijke amuse. Maar helaas. Volgens de serveerster waren ze al uitverkocht en hadden ze zelfs de koeling van de buren al leeggeroofd om iedereen in zijn sjeklade-behoeften te kunnen voorzien. Ondanks de heerlijke lunch kon deze teleurstelling niet geheel worden weggenomen. Op de terugweg stopten we voor een drankje op het terras van Het Wapen van Liempde. Voor de grap vroegen we daar of ze ook Bossche Bollen hadden. Volgens de serveerster moesten we daarvoor naar Den Bosch. "Daar komen we n&d$j#u net vandaan!", riepen wij in koor