Toon Mentink (79) werd op de Veluwe in de hongerwinter geboren. Als kind genoot hij van de rust en de natuur, vertier zocht hij in al wat het buitenleven hem bracht. Zo kijkt Toon met plezier terug op de strenge winters van destijds en het eindeloos schaatsen; met bevroren oren over het Veluwemeer van Harderwijk naar Enkhuizen. Die tijd ligt ver achter hem. Toon woont al meer dan veertig jaar met zijn vrouw Louki in een huisje genaamd 'De Kluizenaar' op een privéterrein van 14 hectare aan de Pijnendijk, een bosgebied tussen de Koningshoeve en het Wilhelminakanaal in Moergestel. Sommige dingen veranderen echter nooit. Toon geniet nog steeds van natuur en rust. Al wordt dat laatste wel steeds moeilijker.​ Het is een bijzondere woonplek. Het echtpaar woont in een door henzelf omgebouwde schuur. Er is geen rioolaansluiting, de stroom komt van een aggregaat, ze maken gebruik van een buitendouche en de houtkachel knappert. Maar het moet gezegd: het uitzicht vanuit het raam is fantastisch. Toon: "We zien hier de reeën en de vossen 's morgens voorbij het huis lopen. Zodra we een voet buiten zetten, horen we de vogels fluiten. Je hebt hier ook geen slecht weer. Wat de weersomstandigheden ook zijn, het is altijd goed." Ook Louki beaamt het super te vinden om midden in de natuur te kunnen wonen. De vrijheid van het buiten wonen gaat voor het echtpaar boven luxe. "Ook onze dochters, die hier zijn opgegroeid, zeggen een prachtige jeugd te hebben gehad. Zij zijn inmiddels uitgevlogen en wonen in de stad. Dat is ook goed. Wij hebben inmiddels drie kleinkinderen, die komen hier graag. Het zijn allemaal meisjes. "Ik word ook wel eens de kluizenaar met zes vrouwen genoemd. Maar ik ben natuurlijk geen echte kluizenaar", aldus Toon lachend.

Moergestel
Op de vraag hoe de Veluwenaar in Brabant terechtkwam, vertelt Toon psycholoog te zijn en tijdens zijn studie op de Katholieke Academie Lichamelijke Opvoeding in Tilburg, studiegenoot Louki tegen te zijn gekomen. Het was ook tijdens zijn studie dat hij met andere studiegenoten (twee psychologen en een econoom) op 'De Kluizenaar' kwam wonen. "Wij huren dit van de familie Verschuuren. In mijn studententijd leefde ik niet zo sober. De enige luxe is dat we altijd wel een telefoonaansluiting hebben gehad. Het was een leuke tijd met gezellige bescheiden feestjes en ik ging graag naar mijn stamcafé op de Korte Heuvel in Tilburg. Na verloop van tijd vertrokken de andere huurders, maar wij zijn gebleven en stichtten hier ons gezin. In 2006 ben ik in de vut gegaan. Ik wilde namelijk niet rijk worden maar meer vrijheid hebben. Die keuze is mij goed bevallen."

Woongenot
Er is maar een nadeel dat een steeds grotere stempel drukt op het woongenot van Toon en Louki. "We worden omringd door festivals als Decibel, Best Kept Secret, Awakening, en vanuit Oisterwijk Intens. In 2010 werd het eerste festival georganiseerd, dat was nog wel te doen. Maar er komen alleen maar evenementen bij. Dat is een behoorlijke aanslag op onze rust. Zo'n festival duurt vaak meerdere dagen en we kunnen er niet aan ontkomen. De bas gaat vol open en het galmt en dreunt hier dan door heel het gebied heen. Het is echt een vreselijke herrie, buiten zitten kan dan echt niet. Ik vraag mij regelmatig af of het geluid niet een tandje zachter kan. Zo'n evenement wordt afgesloten met vuurwerk. Waar dat goed voor is? Voor de natuur is het in elk geval aantoonbaar niet goed. Daar zijn hele rapporten over geschreven. Ik spreek mij uit en ik probeer wat te bereiken, ook al is het vechten tegen de bierkaai. Ik spreek behalve namens mijzelf, ook namens de natuur", aldus Toon die tot slot opmerkt dat een van zijn schoonzoons heel muzikaal is en verschillende instrumenten speelt. "Maar gelukkig houden mijn schoonzoons en mijn dochters wel van goede muziek."​

Geef uw tekst hier ...