Wat niet te doen

 In zekere zin ben je met een column in een blad ook een influencer. Wat ik schrijf, komt bij een publiek, jullie, terecht. Net als andere influencers zijn mijn kwalificaties onduidelijk. Ja, ik heb Engels en Westerse literatuur gestudeerd, dus daar weet ik wel wat van, maar ik zou mezelf geen expert noemen. En als het over andere onderwerpen gaat al helemaal niet. Net als andere influencers, word ik niet gehinderd door mijn gebrek aan kennis en ervaring. Ik bedoel, ik word er wel door gehinderd, want ik weet dus weinig tot niets, maar dat hindert me niet om overal wat van te vinden en over te zeggen.

Door Lieke Roovers

Dat alles gezegd hebbende: dit is wat je niet moet doen als je een verklaring aflegt voor de rechtbank nadat je twee mensen hebt gedood.

Je begint je emotionele relaas met de datum waarop je de misdaad gepleegd hebt: 16 januari. Dat is toevallig ook de geboortedag van je, al 25 jaar geleden overleden, vader. Is dat relevant om te vermelden? Nee. Niet doen dan.

Nogmaals, je hebt twee mensen gedood. Dat is niet open voor interpretatie. Je hebt bekend. Je hebt het gedaan. In plaats van dat te zeggen, heb je het echter de hele tijd over 'wat er is gebeurd' alsof je er niets mee te maken hebt. Alsof het een natuurramp betreft, waar niemand voor verantwoordelijk is. Alsof het niet alleen de slachtoffers maar ook jou, de dader, is overkomen. Niet doen.

Vervolgens begin je over jouw eigen familie die jou "verloren" heeft, alsof dat hetzelfde is als de nabestaanden van de slachtoffers die daadwerkelijk hun geliefden verloren hebben. Terwijl jij hoogstwaarschijnlijk een hele lange tijd de gevangenis in moet, maar wel gewoon nog leeft. Niet doen.

Daarna heb je het nog een paar keer over 'wat er gebeurd is' alsof jij dat niet gedáán hebt. Alsof je er geen cruciale, actieve rol in hebt gespeeld. Niet doen.

Ten slotte, richt je je tot de nabestaanden van de slachtoffers en bied je excuses aan hen aan. Goed zo. Direct hierna bied je echter meteen ook snel je excuses aan aan je eigen familie. Alweer alsof het leed wat jouw familie is aangedaan – door jou! – ook maar enigszins vergelijkbaar is met het leed dat je de familie van je slachtoffers hebt aangedaan. Niet doen.

Bedankt voor het luisteren naar mijn TED Talk.