Witte muizen, witte jong
Door Mieke Hendrikx-Blankers
Jaarlijks houden wij onze familie Blankersdag en dit jaar mochten wij daar invulling aan geven. Het vraagt wel enige creativiteit van de organisatie met inmiddels drie generaties in leeftijden van 0 tot 78 jaar.
Een bont gezelschap van zo'n 70 personen; de meesten uit Brabant maar ook Overijssel, Zuid-Holland, Limburg en zelfs Bali was present. Met de 'Ken Je Familie Kwis' werden ieders grootste blunders, guilty pleasures, ultieme wensen en andere persoonlijke zaken, kostelijk uitvergroot. In bekend gezelschap is het minder pijnlijk om even flink voor schut te staan, zullen we maar denken.
Kinderen struinend door de bossen, pubers vertellen elkaar spannende verhalen, jonge ouders met drukke banen herkennen veel in elkaars situaties.En 'd'oudjes' - waartoe ikzelf behoor - oftewel de club van opa's en oma's, allen pensionado's. Als benjamin van ons gezin vind ik het fijn om met mijn oudere broers en zussen herinneringen op te halen aan de tijd dat we met z'n tienen aan tafel zaten. We hadden de bekendste spreuken en gezegden van onze ouders verzameld die we graag in herinnering willen houden. Ze zijn zowel geestig als veelzeggend. Voor de jongere generatie lijkt het dan of we van een andere planeet komen wanneer we met slechts een half woord van een ander, wetend wat er komt, elkaar bijvallen.
Want dan gaat ie los:
'Hij wit wèr iet.....er komt wir wèh.'
'Um twelf uur eete..? De torreklok kokt hier nie!'
'Un slimme kiep …..legt uitgekokte eier.'
'Hedde nog haover in oe knieje?'
'Het zèn blauw pruime, mer ze zèn rood umdeh ze nog gruun zèn.'
'Ge zèt unne kèrel es David, en David was er ene ut de mussestront.'
'Ge magt gerust over oe laote loope....mèr nie op en neer.'
'Un kat meej driederhande kleur haor...kan nooit unne kaoter zen.'
'Ge moet eete....deh ouwe kop drie daag achter oew kont kaort goh ligge speule.'
Dan komt de gitaar tevoorschijn en wordt er zittend in de kring, luidkeels en vals, door de hele klucht meegezongen...en ik denk..wat een fantastische dag. Graard en Hanneke Blankers hadden dit nog mee moeten kunnen maken...zo'n lieve warme familie. Eigenlijk geen wonder... een van hun gezegden luidde immers ook...witte muizen...witte jong!
