Fontgrootte: +

Driving home for Christmas

Door Toine van Balkom 

Ik heb een hekel aan te veel kerstversiering. Echt waar. Ik vind het allemaal zo kitscherig, overdreven, onnodig. Waarom moeten we elk jaar weer ons huis volhangen met lichtjes, slingers, ballen en andere zooi? Waarom moeten we een plastic boom midden in de huiskamer zetten met nog meer lichtjes, slingers, ballen en prullaria? Waarom zetten ondernemers een dikke man in een rood pak met een witte baard op de zaak om die te versieren met... nou ja, je snapt het wel.

Ik snap niet wat mensen bezielt om zich zo uit te sloven voor een feest dat eigenlijk nergens over gaat. Kerst is toch gewoon een excuus om te veel te eten, te drinken en te dure cadeaus te geven? Wat heeft dat nou te maken met de geboorte van een kind in een stal tweeduizend jaar geleden? En wat heeft dat kind te maken met een vliegend rendier of een engel met een trompet als neus? En dan die muziek, zoals Driving home for Christmas, Last Christmas en I am dreaming of a white Christmas. Al die meuk die we tig keer per dag moeten horen.

Hohoho, ik vind het allemaal zo belachelijk dat ik er soms om moet lachen. Zo van: kijk die sukkels nou, ze hebben geen idee hoe dom ze bezig zijn. Ze denken dat ze gelukkig zijn, maar ze zijn eigenlijk heel zielig. Ze hebben geen smaak, geen stijl, geen verstand. Ze zijn slachtoffers van de commercie, de traditie, de illusie. Maar stiekem... vind ik het ook wel heel leuk. Ik kan het niet helpen, maar december met Sinterklaas en de kerst raakt me toch wel. Dat me doet denken aan mijn kindertijd, toen ik nog onbevangen kon genieten van de magie van Sint met cadeaus en kerst in een verlicht Biest. Toen ik nog geloofde in de kerstman, genoot van de mooie Biestse en Beekse kerststal en geloofde in de wonderen van het leven. Toen ik nog blij werd van een glinsterende ster, een glimmende bel, een glanzende engel en stapels worstenbrood na de nachtmis. Ik weet het, het is tegenstrijdig. Het is zwak. Maar ik kan er niets aan doen. Ik heb een hekel aan kerstversiering. Echt waar. Maar ik vind het ook wel leuk. Ook echt waar. En nee, ik ga niet mee versieren. Dat laat ik toch graag aan vrouw en dochter over in ons prachtige kersthuis.

Jan Pingas Zijn motto is: 'Nooit opgeven'
Taies en Mahroos Paikan: Vinden hun weg in Nederla...