Examenstress

Door Iris Lucas

Schrijven; heerlijk vind ik dat, knus aan je bureau verhalen oppennen en de wereld insturen, om vervolgens met gezonde spanning de reacties af te wachten. Het is een beetje vergelijkbaar met leren voor tentamens, als je de stress, late uurtjes en stapels met boeken en lesmateriaal niet meetelt. En het met spanning wachten op de resultaten en (misschien) een herkansing doen. Misschien heb je een dochter, zoon, kleindochter of kleinzoon die net examen heeft gedaan (en tegen de tijd dat deze column in De Uitstraling staat, ook weet of hij of zij geslaagd is) en zullen deze verhalen je vast niet onbekend voorkomen.

Ik weet nog dat ik, toen ik vier jaar geleden eindexamen deed, me wekenlang opsloot op mijn kamer. Ook was ik heel erg nukkig als ik tijd kwijt was aan andere dingen dan leren (sorry pap en mam) en kon ik eigenlijk alleen nog maar denken in kenmerkende begrippen, wiskundige formules en aardrijkskundige fenomenen. Toen ik eindexamen deed en klaar was, kon ik eindelijk weer tijd doorbrengen met mijn ouders, gezellig aan de eettafel zitten, meegaan naar familieverjaardagen… Of ja, dat dachten ze. Ik vloog er meteen vandoor, met mijn vriendinnen op eindexamenreis naar Berlijn. Een week later kwamen mijn ouders me dan ophalen in Eindhoven. Thuis sliep ik twee dagen steevast door, en daarna was ik weer een beetje aanspreekbaar (nogmaals, sorry pap en mam).

Na de zomervakantie stond me een nieuwe uitdaging te wachten: het hbo. Spannend hoor, een nieuwe stad, opeens elke dag met de bus en de trein in plaats van met de fiets naar school, en nieuwe mensen, nieuwe vakken, nieuwe docenten en een andere manier van werken en leren hanteren. Nu, vier jaar later, ben ik ook aan het einde van deze uitdaging gekomen, en zit ik gespannen te wachten op de cijfers van mijn scriptie en tentamens (die helaas nog niet bekend zijn tegen de tijd dat deze column in De Uitstraling verschijnt).

Zo ben je opeens vier jaar verder, zit je op kamers en heb je een rugzak vol ervaring. Als ik nu terugkijk, ben ik ook absoluut blij en gelukkig met hoe alles gelopen is. Ik wens alle zoons, dochters, kleindochters en kleinzoons dit ook toe. Plus: een heel mooie tijd bij de volgende uitdaging: of het nu bbl, mbo, hbo of de universiteit is. Het is allemaal even spannend, maar ook allemaal even leuk!