Goede voornemens

Arie Schoofs

Hebt u na enkele weken 2024 al uw goed voornemens weer aan de wilgen hangen? Het is weer die tijd van het jaar waarin we onszelf beloven dat we eindelijk die paar overtollige kilo's zullen verliezen, of om het korte lontje wat langer te maken, dus gewoon een beetje liever zijn voor elkaar. Ja, goede voornemens, de jaarlijkse rituele dans van zelfbedrog, waarin we onszelf wijsmaken dat het komende jaar ons plotseling superkrachten zal geven.

Laten we beginnen met het ultieme cliché: gewichtsverlies. Elk jaar lijken we allemaal dezelfde belofte te herkauwen als een kudde koeien die een eindeloze weide graast. We gaan naar de sportschool met de vastberadenheid van een olympische atleet, om vervolgens binnen twee weken te bezwijken voor de verleiding van een familie zak chips op de bank. Maar hé, we hebben het tenminste geprobeerd, toch? En laten we het hebben over die ambitieuze carrièredoelen. We beloven onszelf dat we het komende jaar een wereldwijd imperium zullen opbouwen, terwijl we momenteel nog moeite hebben om de koffiemachine op kantoor te bedienen.

Het idee om Chinees te leren klinkt geweldig als je het met nieuwjaarsborrels doordrenkte brein in vuur en vlam staat. Maar laten we eerlijk zijn, als je na een maand nog steeds niet verder komt dan 'ni hao', dan is bij een telefonisch bestelling van een rijsttafel aan een afhaalchinees uw top bereikt.

Wat is het eigenlijk met die drang om ons leven radicaal te veranderen zodra het nieuwe jaar begint? Alsof de overgang van 31 december naar 1 januari een magische poort is naar een universum waarin wilskracht geen uitputtingsgrens kent en discipline door de lucht zweeft als confetti met carnaval.

Dus laten we stoppen met het maken van beloftes aan onszelf die we toch niet nakomen. Laten we in plaats daarvan het hele jaar door kleine, haalbare doelen stellen. Dus laten we alsnog proosten op de komende elf maanden en een week, vol met kleine overwinningen en realistische doelen. Laten we de goede voornemens beperken tot dingen die we daadwerkelijk kunnen waarmaken, zodat we volgend jaar niet dezelfde kolossale lijst met niet nagekomen beloftes hoeven samen te stellen. Als je toch bezwijkt voor die zak chips op de bank, bedenk dan dat volgend jaar weer een kans is om het beter te doen. Of niet, want laten we eerlijk zijn, goede voornemens zijn gewoon overschatte to-do lijstjes voor volwassenen.