Horen, ZIEN en zwijgen…

 Door Marja Smeulders

De drie aapjes. Volgens Confucius: "Kijk niet naar, luister niet naar, spreek niet uit en richt je niet op wat in strijd is met welvoeglijkheid." Vrije vertaling in het Nederlands 'Wat je ook hoort of ziet, je houdt je mond erover'. 

Het tweede van de drie aapjes is de beeltenis Zien. Al vanaf mijn vijfde verjaardag draag ik een bril. De pesterijen daarover op school zijn aan mij voorbij gegaan of ik heb ze verdrongen, dat mag ik even kwijt zijn, maar echt last heb ik er niet van gehad. Die last uitte zich meer in het beslaan van zo'n ding op een regenachtige dag, en dus toch weer niets zien, in het vallen en beschadigen van glazen en pootjes, dus vele malen naar de opticien. De aanschaf van zo'n ding was ook steeds weer een uitdaging. Mijn moeder vond namelijk hele andere brillen mooi dan ik (lees: vergoedt door de zorgverzekeraar) en de keuze was destijds niet reuze, dus ging ik keer op keer naar huis met een bril waar ik een hekel aan had.

Volgens de oogarts had ik een lui oog. Nu was dat niet echt een verrassing voor me, want zelfs vanuit de spiegel keek ik mezelf regelmatig aan met 'mijn linkeroog in mijn rechter broekzak', zoals destijds gezegd werd. Ik loenste. Weet zelfs niet of dat wel helemaal goed gekomen is, maar ach, kniesoor die daar tegenwoordig nog op let. Ik heb meerdere onvolkomenheden, daar is loensen er nu niet meer een van.

Toch was ik wel zuinig op dat ding! Steeds opnieuw, met gym op school, zwemmen en andere fysieke activiteiten moesten mijn 'ogen' goed opgeborgen worden. Etui in de schooltas, mij kon niets gebeuren. Tot mijn vijftiende. Ik wilde lenzen. Thuis vonden ze het niks die harde glazen dingen in mijn ogen, maar ik moest en zou. Tot ik bij de oogarts in de wachtkamer zat met door hem aangebrachte lenzen die ik mocht proberen. Ik mocht ze maar liefst een heel uur in. Man, wat was dat afzien! Constant met mijn ogen dicht, tranen, tranen, tranen. Het lot besliste snel. Ik had geen 'goede' ogen voor lenzen en was veroordeeld tot een bril.

Jaren later, na een dubbele staaroperatie en een netvliesloslating, allebei geërfde 'eigenschappen' van mijn vader, ben ik inmiddels blij met Zien. Je weet pas wat je mist als je het niet meer hebt…