Ik heb leren leven in plaats van overleven
Op een zonovergoten terras spraken wij met Ria van Son. In het dagelijks leven is de 54-jarige werkzaam als senior ervaringsdeskundige bij RIBW, waarbij ze ook het Kiemuur in Hilvarenbeek begeleidt. Zelfhulp heeft Ria veel gebracht: "Ik heb leren leven in plaats van overleven."
Sylvia Fullinck-Cremers
"Ik was een onzeker kind, durfde niet voor mezelf op te komen en was gewend om me aan te passen aan wat anderen nodig hadden. Na de mavo ging ik werken. Toen ik negentien jaar was, liep ik de eerste keer vast. Ik wilde het altijd voor iedereen goed doen, nam even tijd voor mezelf en daarna ging 't wel weer. Toen ik vierentwintig was ben ik getrouwd met Hans, al snel was ik zwanger en ons eerste kind werd na veel complicaties te vroeg geboren. Mijn emmertje liep weer over en mijn tweede depressie was een feit. Ik was geen prater en mijn herstel ging moeilijk. In die tijd ging ik aan de slag als assistent-manager in het theater. Daar heb ik met veel plezier gewerkt, veel geleerd en ook heel veel mensenkennis opgedaan."
Q-koorts
"In 2009 kreeg mijn emmer weer een fikse dosis te verwerken; Ik werd geveld door Q-koorts, een infectieziekte die van dieren op mensen kan overgaan. Er was een Q-koorts epidemie in Nederland. Ik was er echt heel erg ziek van, lag met 40 graden koorts in bed en knapte maar niet op. Ik kon mijn gezin niet verzorgen en er was ook geen hulp. De artsen wisten ook niet wat ik had en ik werd van het kastje naar de muur gestuurd. Mijn werk kon ik niet meer doen en dus kwam ik thuis te zitten. Toen leerde ik voor mezelf opkomen en hulp vragen. Ik moest wel, was 42 jaar en voelde me geen onderdeel van de maatschappij en wilde niet thuis zitten. Ik heb een lotgenotengroep opgezet voor Q-koorts patiënten. En dat was precies wat ik nodig had, ik hielp mezelf en tegelijk ook mijn lotgenoten. Hier haalde ik veel voldoening uit, er was weer iets waarvoor ik uit mijn bed moest komen."
Herkenning en erkenning bieden
Hierna begon Ria aan een studie Coaching en Counseling waarbij ze zich in het tweede jaar specialiseerde in zelfhulpgroepen. In die tijd werd er door de overheid ook Q-Support opgezet en werd ze gevraagd als coördinerend ervaringsdeskundige. "Daar heb ik herstel cursussen opgezet en ging ik samen met een professional op bezoek bij patiënten om herkenning en erkenning te bieden. Ik kon meedenken in het opzetten van beleid en meehelpen bedenken en opzetten wat er allemaal nodig was."
Burn-out
In 2017 zag Ria de vacature als senior ervaringsdeskundige. "Ik kreeg de baan, daar heb ik ervaring en kennis opgedaan op heel veel vlakken. Maar ik liep weer tegen mezelf aan, was te verantwoordelijk en wilde alles goed doen. Ik kreeg een burn-out. Toen heb ik moeten leren om de patronen die ik bleef herhalen te doorbreken. Gelukkig werkte ik in een organisatie waar mijn kwetsbaarheid er mocht zijn. Ik kreeg via mijn werk een traject aangeboden. Daar was ik dan, 49 jaar en eindelijk ging ik echt met de billen bloot en haalde ik mijn emmer helemaal leeg. Beker voor beker en druppel voor druppel. Ik leerde wat mijn sterke kanten waren en leerde omgaan met mijn zwakkere kanten. Ik onderzocht wie ik was en wat ik wilde. Ik leerde dat ik helemaal niet dom was maar best wel intelligent. En dat ik sociaal en gezellig was, dat ik daadkracht en veerkracht had. Ik heb 'nee' leren zeggen. En dat jezelf kwetsbaar opstellen helemaal niet zwak is, maar dat het juist getuigt van kracht. Ik heb een lange weg afgelegd die zeker niet makkelijk was, maar ik heb mezelf geaccepteerd zoals ik ben, het totaalpakket. Ik heb van mezelf leren houden."
Geef uw tekst hier ...