Ineke Zondag; elk kind van de straat is er één

Door Anita van Dooren

Ineke en haar man René wonen in Amerika. Wanneer zij in Nederland zijn voor familiebezoek verblijven zij in hun huisje op vakantiepark; de Lork in Oisterwijk. Op steenworp afstand van de Reebok waar zij in haar jeugd vaak verbleef. Hoe komt het echtpaar in Amerika terecht? "Door het werk van René zijn wij naar Lanzarote verhuisd, daarna naar Duitsland, terug naar Spanje, Italië en we woonden veertien jaar in Dubai. Sinds 2017 wonen we in Texas. René is de president van een internationaal tennis management bedrijf en het hoofdkantoor is in Texas", aldus Ineke.

Dubai
Ineke is reportage-, sport- en portretfotograaf van beroep. Haar opdrachtgevers zijn internationale nieuwsbureaus, publicaties- en sportteams. Ineke: "Een opdracht was het documenteren van een Bollywood acteur die een bezoek bracht aan een liefdadigheid project in Vrindavan, India. Na drie dagen was de acteur vertrokken, ik ben er zes weken gebleven. Ik kwam in contact met Rupa, de Italiaanse oprichter van FFLV die al dertig jaar van zijn leven wijdde aan de straatkinderen. Met hem had ik direct een klik. Ik was erg onder de indruk van wat ze deden en hoe ze dat deden."

India
Waar gaat het om? "In de Indiase cultuur zijn meisjes het meest kwetsbaar. Mensen die in de laagste kasten leven hebben amper rechten en leven in grote armoede. Jongens zorgen voor hun ouders, een maaltijd gaat als eerste naar hen. Meisjes worden uitgehuwelijkt. Hoe jonger een meisje is hoe goedkoper de bruidsschat is die de ouders het meisje mee moeten geven. Het is niet zo dat de ouders niet van de meisjes houden. Door de armoede moeten mensen hartbrekende keuzes maken om te overleven. Overleven doe je vandaag, morgen bestaat niet. In onze westerse wereld zijn dingen zoals wij die kennen heel normaal maar we moeten stoppen met oordelen en ons verplaatsen in de situatie waar zij zich in bevinden", benadrukt Ineke. Zij vertelt vervolgens dat de communicatie met de ouders die veelal analfabeet zijn belangrijk is; en dat zij als buitenlandse niet intimiderend over wil komen. "Je moet de westerse manier van denken loslaten."

Vrindavan
"We halen meisjes van de straat en zetten deze letterlijk in de schoolbanken. FFLV heeft drie scholen met vijftienhonderd studenten. Ik heb meisjes op zien groeien die nu zelf lerares zijn geworden, in een ziekenhuis werken of die zelfs op de universiteit studeren. We houden ze tot hun achttiende jaar in de schoolbanken en we ondersteunen ze in een opleiding. Ik ga er twee keer per jaar naar toe. Ik ben de oprichter en president van deze organisatie in de Verenigde Staten en dagelijks bezig met de administratieve rompslomp. Ik zeg altijd dat ik als vrijwillige fondsenwerver een professionele bedelaar ben. Er zijn veel moeilijke situaties en momenten in India. Dan ga ik op school tussen de kinderen zitten. Ik zie daar veel blijheid en gelukkige gezichten en ik probeer hun kracht op de foto vast te leggen. Ik word daar zelf heel erg blij van en het maakt me trots. Zonder de school waren sommige kinderen er niet meer geweest. We proberen in te spelen op de vele problemen die we tegenkomen. Koeien zijn er heilig maar er worden er veel aangereden. Die koeien vangen we op; we hebben een schoolbus gemaakt die door stieren worden voortgetrokken en de kinderen ophalen. Het is een privilege dat ik dit werk mag doen en ik hoop me nog heel lang hiervoor in te kunnen zetten." Meer informatie www.fflv.org Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken..