Jan en Ieneke Griffioen

Stichting Wereldhonden
Zo kwamen Ieneke en Jan na wat zoeken op internet bij Stichting Wereldhonden terecht. Deze stichting zet zich in voor zwerfhonden in het buitenland. Voor velen van hen zoeken ze geschikte baasjes in Nederland. Daarnaast zorgen ze in verschillende regio's dat zwerfhonden voldoende te eten krijgen door er voeding naartoe te brengen. "Op de site van de stichting kwamen we hond Tom van anderhalf jaar oud tegen en deze was toevallig ook al in Nederland", legt Ieneke uit. "Normaal komen ze vanuit de stichting dan aan huis langs voor een kennismakingsgesprek, maar dat kan in deze coronatijd natuurlijk niet, zodoende hebben we een telefonisch consult gehad. Er werden ontzettend veel vragen gesteld om te kijken of we wel voor een hond konden zorgen en of we wisten wat het allemaal inhield. Al snel kregen ze in de gaten dat dit niet onze eerste hond was en dat we al aardig wat ervaring hadden." Helaas werd hond Tom aan een gezin met jonge kinderen toegewezen, wat Ieneke en Jan helemaal snappen met een hond van anderhalf.

Nina
Maar toen kwam Nina om de hoek, uit de opvang van Beti Shej uit Struga Macedonië. Nina zat eerst twee weken in een pleeggezin dat vaker voor de stichting honden opvangt, Ieneke en Jan mochten na de eerste week kennis komen maken. "We merkten meteen dat Nina heel terughoudend was en nog echt de kat uit de boom keek. Nadat we daar twee uur hadden gezeten, kwam ze voor de eerste keer kijken en konden we haar aaien", vertelt Jan. "En toen waren we verkocht." Ieneke gaat verder: "Het is een schat van een hond, maar je moet er wel veel geduld mee hebben. Ze moet eigenlijk alles nog leren. Zo is ze niet gewend om uitgelaten te worden of om een halsband om te hebben. Soms wil ze gewoon niet verder lopen. En je kunt er niet echt boos op worden of je stem verheffen, je weet niet hoe ze dan gaat reageren, misschien wordt ze wel heel bang. Maar ze wordt al steeds nieuwsgieriger en wil alles onderzoeken." Er is wel duidelijk een rolverdeling tussen de twee. Ieneke is de vertroetelende en Jan zorgt voor de structuur. "Dan weet Nina precies waar ze aan toe is, en dat is erg belangrijk. Tijdens het uitlaten komen we opeens ook weer allemaal andere mensen met een 'nieuwe' hond tegen en dat is erg leuk", lacht Ieneke. "Maar we hopen natuurlijk samen wel dat, als over een tijdje alles weer normaal is en iedereen weer vaker naar kantoor gaat om te werken, deze honden niet allemaal in Nederland in een asiel terechtkomen. Dat zou spijtig zijn." Bij deze afsluitende woorden kan uw correspondent zich alleen maar aansluiten.

Mocht je geïnteresseerd zijn geraakt, kijk dan eens op de website van Stichting Wereldhonden: www.wereldhonden.nl.