Je zal het maar hebben; een bunker in je achtertuin

Ad Rijnen kreeg er een cadeautje bij toen hij de grond van zijn schoonvader overnam aan de Langereijt tussen Oirschot en de Beerzen; een bunker uit de Tweede Wereldoorlog. Op die open vlakte startte hij in 1975 een varkensbedrijf en ging er wonen. Toen hij met zijn varkensbedrijf stopte gebruikte hij de stallen hoofdzakelijk om daarin caravans te plaatsen.

Door Jan Kuijpers

"Ik ben ruim na de oorlog geboren en heb met die oorlog dan ook niet zoveel", aldus Ad. "Toch word ik met het hebben van die bunker op mijn terrein regelmatig daarmee geconfronteerd. Militairen en de marechaussee hielden er al eens oefeningen en er komen soms bezoekers en kinderen om iets te laten zien of te beleven uit die oorlogstijd." Achter deze bunker, gebouwd door de Duitsers, zit natuurlijk een verhaal.

Vliegveld Welschap
Ad vertelt: "Vliegveld Welschap in Eindhoven was tijdens de oorlogsjaren door de Duitsers bezet en omgedoopt tot vliegveld 'Fliegenhorst'. Het was voor de aanvoer van oorlogsmateriaal uit Duitsland voor de bezetter van wezenlijk belang en moest dus beschermd worden voor aanvallen vanuit Engeland. Om de aanvaller te misleiden werd zo'n tien kilometer daarvoor, aan de Langereijt, een schijnvliegveld aangelegd. In de hoop dat de Engelse aanvaller bij het zien van dit vliegveld al dacht bij het vliegveld in Eindhoven te zijn en de lading bommen daar al begon te droppen. Om dat schijnvliegveld zo realistisch mogelijk te maken werd er een startbaan aangelegd van driehonderd meter met daarop een houten replica van een Messerschmitt - een bekend Duits oorlogsvliegtuig - dat op een lorrie over de rails getrokken kon worden alsof het ging opstijgen. Om het schijnvliegveld zo realistisch mogelijk te maken werden er nep-hangars gebouwd, landingslichten aangelegd, kanonnen neergezet en barakken gebouwd. Zelfs werd er een houten uitkijktoren geplaatst."

De bunker
Ad vervolgt: "Het schijnvliegveld werd door Duitse soldaten aangestuurd. Zij waren gelegerd in een bunker op ruime afstand van het schijnvliegveld en kregen hun consignes vanuit de kust. Als er weer eens een squadron Engelse vliegtuigen de Nederlandse kust bereikte werden ze in de bunker daarover geïnformeerd. De daar gelegerde soldaten staken dan de landingslichten aan en met behulp van een lier werd het replica-vliegtuigje over de landingsbaan heen en weer getrokken. Tevens werd de Langereijt afgesloten voor doorgaand verkeer. Later werd dit gebied zelfs tot 'sperrgebiet' verklaard. Je mocht je dan op bepaalde tijden niet in dat gebied ophouden. Deed je dat toch dan werd je opgesloten in de bunker en was je met de fiets dan werd die in beslag genomen. En had je als boer daar in de buurt vee rondlopen dan mocht je die alleen overdag verzorgen."

Schuilkelder
"In de bunker was maar plaats voor een beperkt aantal Duitsers. Daarom werd er in de buurt van de bunker een grote schuilkelder gebouwd; voor driekwart onder de grond. Om de bunker zoveel mogelijk te camoufleren werd die bedekt met een berg zand met daarbovenop een kanon. Maar de Engelsen hadden het spelletje gauw door en om de Duitsers in de maling te nemen lieten zij daar houten bommen vallen en vlogen dan door naar Eindhoven. Ook de Duitsers gebruikten het schijnvliegveld. Wanneer ze terugkwamen van bombardementen boven Engeland en ze hun bommenlast daar niet kwijt konden dan lieten ze hun bommenlast ook op dat schijnvliegveld vallen. Met als gevolg dat er in de Tweede Wereldoorlog daar in de buurt nogal wat slachtoffers zijn gevallen", weet Ad te vertellen.

Verhalen
"Vroeger", aldus Ad "liep achter de bunker een 'schooierslaantje'. Zo genoemd omdat er schooiers met hun wagens daar al tijdenlang stonden. En dan gebeurde het wel eens dat een boer die 's morgens zijn koeien - die daar in een aangrenzende wei stonden - ging melken tot de ontdekking kwam dat ze al waren gemolken. Of de schooiers dat hadden gedaan of de Duitsers ging hij uit veiligheidsoverwegingen maar niet uitzoeken."