Samen op stap

We hebben er zin in; mijn schoondochter en ik gaan een paar daagjes naar Luxemburg. Wanneer we in Lommel op het station zijn, gaan we op zoek naar een wc. Die is inderdaad aanwezig maar blijkbaar niet beschikbaar op donderdag. Is dat een nationale rustdag voor onze darmen? Bij gebrek aan bosjes zal knijpen de enige oplossing zijn. Gelukkig komt de verlossende trein (inclusief wc) al snel opdagen, nou ja redelijk snel met slechts een kleine vertraging.

Geheel ontspannen kunnen we dan uiteindelijk beginnen aan onze reis. De eerste overstap zal plaatsvinden in Hasselt. Zoals gezegd hebben we een kleine vertraging; juist op het station waar maar weinig tijd beschikbaar is. Hopelijk hoeven we alleen maar het perron over te steken naar de volgende trein. IJdele hoop; we hadden het kunnen weten. Eerst een trap af en vervolgens een pittige trap omhoog, tel daarbij op een paar zware wandelschoenen aan de voeten en een goedgevulde rugzak op de rug. Resultaat: tong op de schoenen, een straal zweet tussen de schouderbladen. We hebben het gehaald en niet heel veel later had ik zelfs weer lucht in mijn longen om een gesprek te kunnen voeren. Respect voor Rocky!

De tweede en laatste overstap vindt plaats in Brussel. We dalen een trap af waar iemand flink loopt te treuzelen vanwege meer aandacht voor haar telefoon dan voor de omgeving. Als mijn reisgenote vraagt om te mogen passeren krijgt ze een behoorlijk agressieve Franse wind van voren. We verstaan 'racist' en nog wat termen die beter gecensureerd kunnen worden. Ook dat hebben we overleefd.

In Luxemburg stad staan prachtige futuristisch ogende trams buiten het treinstation. Iedere wagon heeft deuren in een andere neonkleur; een fleurig gezicht. Bovendien geven de hoofdsteunen van de banken blauw licht. Wat voor ons, zuinige Nederlanders, misschien wel het allermooiste is: het openbaar vervoer is helemaal gratis. Wat wil je nog meer? We komen langs prachtige oude gebouwen; een mooi contrast met ons vervoermiddel.

Huisnummer vijf, daar moet ons hotel zijn. We nemen de oprit. Parkeerplaats voor arts en ambulance? Dat kan niet kloppen. Het lijkt wel een bejaardenhuis (past bij mijn gevoel, maar toch?). Doorlopen kan niet vanwege een hek dus terug. Nog meer gebouwen. Even omlopen. Dan naar links of niet? Ah, daartussen loopt nog een pad. Eindelijk; de ingang. Naar boven met de lift. Wij zijn klaar voor een paar dagen gezellig relaxen!