Levensgevaarlijk

Door Ruud Thijssen

Dit jaar waren we samen op vakantie in Noorwegen. Fantastisch land met schitterende natuur. We hebben steden gezien en er stonden natuurlijk ook verschillende wandelingen/beklimmingen op het to-do lijstje. De Preikestolen stond daarbij vrij hoog bovenaan, zoals bij menig andere toerist. We hadden in de dagen voor deze wandeling al twee andere bergen 'beklommen' en daar viel het toerismegehalte nog wel mee. Bij de Preikestolen was dit wel anders, we liepen in een stoet achter elkaar aan, als ware een kudde dieren. Nou vond ik dat nog niet zo vervelend, maar er waren ook stellen die twee stokken vast hadden, u weet wel van die 'Nordic Walking' gevallen. Verschillende koppels met deze exemplaren dachten toch echt dat ze alleen op de wereld waren. Zij zwierden deze stokken zonder te kijken op steile, smalle paden opzij en naar achter alsof het een soort ninjawapens waren. Dan wekt het toch enige vorm van irritatie bij me op. Gelukkig heb ik de verschillende aanvallen vanuit ongeveer alle hoeken kunnen ontwijken. En daarbij heb ik een bril, dus mijn ogen waren redelijk beschermd. Ik keek meestal iets minder vriendelijk naar deze mede-toeristen als we ze ergens op een iets breder stuk, toch inhaalden. Want ja, echt sneller gaat het ook niet met die stokken op een bergpad. Nu denkt u wellicht, tjee wat een tirade over een gezonde sport. Ik geloof echt dat ze een goede functie hebben om stabiliteit te geven en ervoor te zorgen dat je met heel je lichaam meebeweegt en zelfs heb ik tijdens een beklimming weleens gedacht had ik ze maar, toen ik weer van een steen afgleed op een modderig pad. Maar op weg naar de Preikestolen waren deze stokken meer een last, als een lust. Eenmaal bij het eindpunt aangekomen, waren mijn irritaties als sneeuw voor de zon verdwenen; Het uitzicht was helemaal fantastisch. Bovenaan het fjord en je keek zo'n 600 meter naar beneden. Maar denkt u tijdens het gebruik alstublieft aan de mensen om u heen, want anders wordt het echt levensgevaarlijk.