Fontgrootte: +

Van Groningen naar Reusel

Kirsten Vegt (52) woont samen met haar man Edwin, hun twee katten en een vijver vol vissen sinds een half jaar in Reusel. Hiervoor woonde ze in de provincie Groningen, waar zij en Edwin hun hele leven hebben gewoond. Maar als je al zo lang in het noorden van ons land woont, waarom zou je dan ineens naar het zuiden gaan?
Door Angelina van Kemenade

Verhuizen voor werk
Die verhuizing had alles te maken met haar werk. Ze werkte als salesmanager bij een fabriek dat glas produceert. De fabriek werd overgenomen en op een gegeven moment kwam de aankondiging dat ze moesten sluiten. Kirsten had op dat moment verschillende klanten, waaronder een bedrijf in Hapert. Ze werkte al twintig jaar samen met deze klant. Toen zij hoorden dat het bedrijf van Kirsten ging stoppen, hadden ze een mooi voorstel. "Kan je niet voor ons werken?", vroegen ze. "De glaswereld is een specifieke sport", vertelt Kirsten. Voor dit bedrijf was het lastig om iemand met de juiste achtergrond te vinden. Het is natuurlijk een grote stap om zo ineens naar de andere kant van het land te gaan. Ze heeft eerst gekeken of het iets was. In die periode zat ze in een hotel. Het beviel haar heel goed en het was een fijne match van twee kanten. Toen kwam haar man met een voorstel: "Waarom gaan we niet naar het zuiden verhuizen, zoek ik daar werk. Jij hebt ook contact met collega's nodig." Dat vond Kirsten wel stoer van Edwin. Uiteindelijk had ook hij snel werk gevonden in deze omgeving, dankzij een collega van Kirsten.

Een uitdaging om een huis te vinden
Het werk was geregeld, dat was geen probleem. Het vinden van een geschikt huis was een grotere uitdaging. Ze kende de omgeving niet. Dat maakte het zoekgebied heel breed. Ze hebben verschillende woningen bekeken. Kirsten werd verliefd op het huis waar ze nu wonen. Ze heeft het gekocht zonder dat haar man het had gezien. Hij vertrouwde op haar enthousiasme. Hij is er gelukkig heel blij mee.

Zuiden is anders dan het noorden
"We voelen ons heel welkom", vertelt Kirsten. "Noordelingen zijn meer gesloten. We werden hier snel opgenomen in de buurt." Al snel stond er een welkomstbord in de tuin. Dat was een leuke verrassing. Ze mist het noorden niet, behalve dan het sociale leven. Haar vrienden en familie wonen nog daar. "Je begint hier toch op je 51e opnieuw met het opbouwen van je sociale leven." Waar ze ook veel verschil in merkt, is dat je veel meer aanspraak hebt. Iedereen komt hier achterom. Ze houdt ook van het bourgondische van het zuiden met gezellig eten en drinken.

Het zit in je DNA
Iets dat ze in Groningen niet kennen, is carnaval en Kirsten verheugd zich erop om dit mee te maken. Ze wil het eerst eens gaan opsnuiven, in plaats van vier dagen erin te duiken. "We zijn er niet mee opgegroeid. Het zit hier in het DNA en dat is bij ons niet. Je valt er middenin."

Scubadiven en wandelen
Een grote hobby van zowel Kirsten als van Edwin is scubadiven. Daarvoor gaan ze graag op reis naar de mooiste plekken om de onderwaterwereld te bewonderen. Vorig jaar zijn ze hiervoor naar Indonesië geweest en Bonaire is bij hun ook favoriet. Ze zijn nog op zoek naar een club in het zuiden voor deze hobby. Kirsten wandelt graag en daar heeft ze inmiddels wel een groep voor gevonden. Ze maakt graag wandelingen met lange afstanden van vijftien kilometer en meer.

Wat ook handig is...
Sommige plekken komen ineens dichtbij. Vanuit Groningen is het al drie uur rijden voor je bij de Belgische grens bent en dan zijn sommige plaatsen ver weg. Nu is het makkelijker om een dagtrip te maken naar Maastricht, Antwerpen of Parijs. Hun huis wordt inmiddels ook graag gebruikt door vrienden en familie als vakantiestek voor uitstapjes.

Lieke Lambregts: Nergens bang voor
Coddiwomple