Fontgrootte: +

De beste Bakpao van de wereld

Zodra hij de deur opendoet, ruik je de geur van verse exotische kruiden. "Wat ben je aan het koken?", vroegen wij ons af. "Oh van alles, ik zal het je laten zien. Kom binnen!", zegt Pieter Prince trots. Met een rommelende buik om elf uur 's ochtends ontdekken wij waarom Pieter van Indisch eten houdt.

Door Yulia van de Laar

De Indische en Indonesische keuken is waar zijn hart ligt. Ik zie je denken: 'Huh? Indisch en Indonesisch? Zit daar verschil in dan?'. Dit is een typische vraag wat mensen van deze groepen zo vaak aan moeten horen. De verschillen zijn er, maar de overeenkomsten des te meer, voornamelijk de toewijding die mensen van Indische en Indonesische afkomst hebben aan elk gerecht die ze maken en ook de verse ingrediënten die ze gebruiken. Maar voor Pieter doet het er niet toe hoe mensen het benoemen, het gaat meer om de smaak en de kwaliteit van een gerecht.

Oma
Dat leren koken en liefde voor de Indische keuken is niet bepaald met de paplepel ingegoten. "Ik heb het niet van mijn moeder gekregen, maar van mijn oma. Ze heeft al haar recepten in een boek geschreven en dat heb ik hier thuis bewaard. Helaas kan ik het niet laten zien, want er zitten veel keukengeheimen in en die deel ik niet. Elke goede kok heeft altijd zijn kookgeheimen, toch?", aldus Pieter.

Bakpao
Zonder lang te wachten laat hij ons zijn 'kookkunstwerken' zien: risolles, satésaus en Bakpao kip. Maar neeeh, geen gewone Bakpao die je bij de gewone toko koopt, hoor! Alles is zelfgemaakt! Haalt hij alle ingrediënten bij één toko? Nee, niets daarvan. "Want de ene toko heeft betere producten dan de andere. Een producent in Tilburg heeft, bijvoorbeeld, het beste bakpaomeel. Een andere toko heeft een goed kruidenassortiment. Als je iets kookt van goede kwaliteit ingrediënten krijg je ook alleen maar top resultaat en dat proef je", vertelt Pieter enthousiast. En vervolgens: "Wil je deze bakpao proeven? De beste bakpao van de wereld, hé?"

Rijst met suiker
Over zijn passie van koken vertelt hij verder: "In de jongere jaren vond ik koken en Indisch eten niets. We aten vaak rijst met andere gerechten, maar ik lustte alleen rijst met melk en suiker, de rest niet. Langzamerhand begon ik mijn achtergrond te waarderen en verlangde ik naar dat gevoel van thuis. Voornamelijk toen ik op de binnenvaart op een duwboot als kok werkte. Wanneer ik de geur van gebakken ui, knoflook en kruidenmengsel rook, dacht ik aan thuis. Met name aan de geur van oma's keuken."

Rijsttafel
Pieter heeft vroeger verschillende loopbanen beoefend. Van kok tot dertig jaar bij de post en van zweminstructeur tot manager van een zwembad. Alles heeft hij met veel plezier en passie gedaan, maar als hij thuis was, was hij vaak in de keuken te vinden en nu nog steeds. Hij kan urenlang in de keuken staan en wanneer hij een rijsttafel gaat serveren: "Oh, als het kan maak ik honderden recepten. Echter dat is in de realiteit niet mogelijk. De rijsttafel maak ik in een miniversie. Ik begin dan met een klein voorgerecht, daarna een uitgebreide rijsttafel als hoofdgerecht. Niemand zegt af wanneer ik een feestje houd. Dat is vaak zo bij de Indische mensen, we houden veel van lekker eten en gezelligheid."

Lievelingsgerecht
Uit al die recepten vindt hij een kruid het minst lekker. "Kentjur. Ik vind het te sterk ruiken, maar ik gebruik het wel met mate in een paar gerechten." En zijn lievelingsgerecht is Sayur lodeh. Dat is een Indische en Indonesische kokossoep met groenten erin. "Het recept is simpel", zegt hij. "Je kunt het makkelijk googlen."

Als hij met iemand al deze Indische lekkernijen mag delen: "Dan deel ik dat bordje met de gezusters Voet, Nancy en Debby. Die dames kunnen koken als gekken! Ze kunnen nog meer vertellen over hun passie van koken."


De wereld draait door
Eva van Baren Kilometers dankbaarheid