Fontgrootte: +

Mantel

Door Thea Houbraken

Bij een mantel kun je denken aan warme bescherming. Wat als een mantel met liefde geweven, een zorgmantel wordt? Dan kan deze soms heel zwaar wegen. Er hangt ook onnodige ballast aan. Zoals bureaucratie, waardoor het soms een ondoordringbaar oerwoud is, om door te komen. Er zitten mensen op de juiste plek die alles doen om te ontlasten. Die roeien met de riemen die ze hebben. Er zitten ook mensen die de pot goed bewaken, er ook zorgvuldig mee omgaan. Maar ze praten zo, dat het klinkt alsof de ontlastende zorg, uit eigen broekzak betaald moet worden. Volgens mij bestaat dat potje uit belastinggeld en de afweging van hulp moet, terecht, goed zijn. Maar hou in het achterhoofd dat de hulpvragende daaraan meebetaald heeft en nog steeds doet. Na overlijden wordt ook nog een flinke duit in het zakje gedaan.

Mensen die na de oorlog dit land mee hebben opgebouwd. Niet meer in de wegbezuinigde verzorgingshuizen terechtkunnen, mits ze vergevorderde dementie hebben of zo hulpbehoevend, dat ze bijna dood zijn. De mantelzorger moet nog maar een extra tandje bijzetten.

Vergeten wordt dat in een gezin vaak maar één mantelzorger is. Waarom? Geen idee. Omdat degenen die af en toe een uurtje op bezoek komen de ernst van de situatie niet inzien, of niet willen inzien. Ter bemoediging wordt er nog wat gewicht aan de mantel gehangen door te zeggen, dat het volgens hen best meevalt. Of dat je er zelf toch voor kiest om te zorgen. Je kunt, net als zij, ook nee zeggen. En de oplossing is dan?

Opmerkingen tegen de ouders met een kind dat extra hulp nodig heeft zoals: Geef het mij maar eens een week mee, dan zal het wel anders gaan. Niet wetende dat je 24 uur per dag, zeven dagen in de week je stinkende best doet en op je tandvlees loopt. Al eens gevraagd wat je kunt doen om te helpen?

Graag wil ik oud worden maar niet oud zijn. Ik heb zelf bewust gekozen voor mijn kinderen, maar zij niet voor mij. De angst dat ik hen op een dag moet belasten met de zorg voor mij, stemt verdrietig. Ik ben naarstig op zoek naar de onzichtbaarheidsmantel uit Harry Potter. Dan kan ik verdwijnselen op eventuele hulpbehoevende dagen en op goede dagen tevoorschijn komen om hen te knuffelen. Tot die tijd zit er niks anders op dan gezond te blijven.

Alle wegen leiden naar Rome… of Buenos Aires … of ...
Lichtje in de duisternis;