Tineke en Toon van Doormaal; Gek op kamperen
Tineke en Toon van Doormaal genieten elk vrij moment van hun caravan.
Door Ans Werdekker
...en Toon
Toon is begonnen met het werken thuis op de boerderij en zou deze graag hebben overgenomen maar zo ook zijn broer. Daarom is Toon gaan werken bij een bedrijf in kampeerartikelen. "Ik zat daar in de snijproductie en sneed de kussens op maat. Na deze werkzaamheden ben ik bij mijn broer gaan werken als stratenmaker. Vanwege de weinige werkzaamheden ben ik daar gestopt omdat ik nog vrijgezel was en de getrouwden met kinderen wilde laten werken. Zij hadden een huishouden en gingen voor vond ik."
Camping liefhebbers
Naar de camping gaan hebben ze dus niet van thuis uit meegekregen en toen Tineke en Toon getrouwd waren, zijn ze met de kinderen naar een vakantiepark geweest. Dit beviel goed maar in het seizoen was dat vrij duur en daarom werd een vouwwagen aangeschaft. "De eerste keer reden we daarmee naar Hengelo; dit was een vakantie die letterlijk en figuurlijk in het water was gevallen", vertelt Tineke lachend. "Hierna wilde ik niet meer met een vouwwagen op pad. We kochten een caravan en gingen twee weken in het seizoen in Bladel naar de Achterste Hoef." Sindsdien zijn ze campingliefhebbers bij uitstek geworden. Eerst zijn ze nog naar verschillende plaatsen in Nederland en Duisland gegaan en nu zijn ze alweer jaren gesetteld in Bladel. Het was toentertijd een fijne plaats voor hun twee jongens Niels (1990) en Rens (1993). Ook mocht hun hond hier altijd mee naar toe. "Nu genieten we met zijn tweetjes van de rust daar. Samen fietsen en zwemmen of lekker luieren. Af en toe is het ook net een klein dorp", mijmert Tineke. In de tijd van Corona mochten ze niet naar de camping in april en mei terwijl ze daar elk vrij moment te vinden zijn. Daarna mocht het wel maar zonder gebruik van de toilet- en doucheruimte.
Het leven nu
Toon is na jaren bij de plantsoenendienst met welverdiend pensioen en Tineke moet nog enkele jaren de post rondbrengen. Verder gaan ze iedere maandag samen zwemmen. Tineke en Toon hebben altijd honden gehad en zijn echte dierenvrienden, Toon ging er vaak mee wandelen. Nu wandelt hij alleen. Tineke heeft nog drie poezen waaronder een van haar moeder. "Ik lees graag de krant en maak de puzzels die erin staan, verder is tuinieren mijn hobby", legt Toon uit. Tineke hoopt veel te kunnen genieten van hun pasgeboren kleinzoon. Ze hopen dat Corona nu voorbij is; voor Toon was dit extra belastend want vanwege twee ongelukken in de loop der jaren, heeft hij een niet aangeboren hersenletsel opgelopen. "Hopelijk wordt alles weer een beetje normaal; normale prijzen en wat meer socialiteit onder de mensen. Die is tegenwoordig ver te zoeken, mensen die je niet groeten of zich meer voelen dan een ander. Hieraan kan ik me echt ergeren", zegt Tineke. Het belangrijkste is om samen gezond oud te mogen worden en te genieten van hun kinderen en kleinkind.
Tineke...
Tineke van Doormaal 62 lentes jong en al 34 jaar getrouwd met Toon (68 jaar). Tineke: "Ik ben geboren en opgegroeid in Helvoirt in een groot gezin met elf kinderen dus vakanties zaten er toen niet in. Na school ben ik gaan werken in een tehuis in Biezenmortel in de huishoudelijke dienst. Mijn eerste vakantie was op tweeëntwintigjarige leeftijd met een tante naar zee. Toen leerde ik Toon kennen in het Draaiboompje en na twee jaar verkering kwam ik in Diessen terecht. Ik heb de eerste vier jaar echt heimwee gehad, ik kende hier niemand, dat begon pas toen ik kinderen had en ze naar school bracht." Toen de kinderen jong waren is Tineke thuisgebleven om voor hen te zorgen. Ondertussen werkt ze nu alweer zestien jaar bij de post....en Toon
Toon is begonnen met het werken thuis op de boerderij en zou deze graag hebben overgenomen maar zo ook zijn broer. Daarom is Toon gaan werken bij een bedrijf in kampeerartikelen. "Ik zat daar in de snijproductie en sneed de kussens op maat. Na deze werkzaamheden ben ik bij mijn broer gaan werken als stratenmaker. Vanwege de weinige werkzaamheden ben ik daar gestopt omdat ik nog vrijgezel was en de getrouwden met kinderen wilde laten werken. Zij hadden een huishouden en gingen voor vond ik."
Camping liefhebbers
Naar de camping gaan hebben ze dus niet van thuis uit meegekregen en toen Tineke en Toon getrouwd waren, zijn ze met de kinderen naar een vakantiepark geweest. Dit beviel goed maar in het seizoen was dat vrij duur en daarom werd een vouwwagen aangeschaft. "De eerste keer reden we daarmee naar Hengelo; dit was een vakantie die letterlijk en figuurlijk in het water was gevallen", vertelt Tineke lachend. "Hierna wilde ik niet meer met een vouwwagen op pad. We kochten een caravan en gingen twee weken in het seizoen in Bladel naar de Achterste Hoef." Sindsdien zijn ze campingliefhebbers bij uitstek geworden. Eerst zijn ze nog naar verschillende plaatsen in Nederland en Duisland gegaan en nu zijn ze alweer jaren gesetteld in Bladel. Het was toentertijd een fijne plaats voor hun twee jongens Niels (1990) en Rens (1993). Ook mocht hun hond hier altijd mee naar toe. "Nu genieten we met zijn tweetjes van de rust daar. Samen fietsen en zwemmen of lekker luieren. Af en toe is het ook net een klein dorp", mijmert Tineke. In de tijd van Corona mochten ze niet naar de camping in april en mei terwijl ze daar elk vrij moment te vinden zijn. Daarna mocht het wel maar zonder gebruik van de toilet- en doucheruimte.
Het leven nu
Toon is na jaren bij de plantsoenendienst met welverdiend pensioen en Tineke moet nog enkele jaren de post rondbrengen. Verder gaan ze iedere maandag samen zwemmen. Tineke en Toon hebben altijd honden gehad en zijn echte dierenvrienden, Toon ging er vaak mee wandelen. Nu wandelt hij alleen. Tineke heeft nog drie poezen waaronder een van haar moeder. "Ik lees graag de krant en maak de puzzels die erin staan, verder is tuinieren mijn hobby", legt Toon uit. Tineke hoopt veel te kunnen genieten van hun pasgeboren kleinzoon. Ze hopen dat Corona nu voorbij is; voor Toon was dit extra belastend want vanwege twee ongelukken in de loop der jaren, heeft hij een niet aangeboren hersenletsel opgelopen. "Hopelijk wordt alles weer een beetje normaal; normale prijzen en wat meer socialiteit onder de mensen. Die is tegenwoordig ver te zoeken, mensen die je niet groeten of zich meer voelen dan een ander. Hieraan kan ik me echt ergeren", zegt Tineke. Het belangrijkste is om samen gezond oud te mogen worden en te genieten van hun kinderen en kleinkind.
