Zoomen

Het werkwoord 'zoomen' kennen we als term in de fotografie. We zoomen in om een object dichterbij te halen en we zoomen uit voor een overzicht. In de coronacrisis kwam er een betekenis bij: vergaderen via een video conference app. Hoewel er allerlei apps zijn voor online vergaderen (Zoom, Whereby, Jitsi Meet et cetera), wordt het vaak 'zoomen' genoemd. Maar... velen van ons zijn inmiddels wel wat moe gezoomd. Daarom richt ik mijn 'zoomlens' op andere zaken.

Uitzoomen
Als we zicht willen op 'het grotere plaatje', dan is uitzoomen interessant. 'Een wijde blik verruimt het denken' zou Loesje (van de posters) zeggen. En wat zien we als we uitzoomen? Ik stel voor de lens te richten op ons buitengebied. De laatste tijd wordt de natuur druk bezocht. 'Vitamine Groen' is gezond en anderhalve meter afstand houden is er meestal geen probleem. Je ziet echter grote verschillen in hoe wij ons tot onze groene omgeving verhouden. Er zijn mensen die de natuur zien als 'entourage' voor hun hobby. Er zijn mensen die de natuur als 'recreatiegebied' gebruiken. En er zijn natuurmensen die het 'leefgebied van dieren' respecteren. Voor de dieren in het gebied maakt dit veel verschil. Hoezo dan? Ik zoom even uit op de omgeving waarin wij graag vertoeven. Schrik niet. Het eerste reekalf dat de beheerder van een natuurgebied dit jaar vond, was doodgebeten door een hond. Een paar dagen eerder meldde de boswachter dat loslopende honden een ree hadden opgejaagd en gedood. Het lijken incidenten, maar ze komen helaas veel vaker voor dan wij denken. Wat wij daaraan kunnen doen? Gewoon de toegangsbepalingen van het natuurgebied opvolgen. Die borden staan daar immers niet voor niets.

Inzoomen
Willen we iets van dichterbij bekijken, dan kunnen we inzoomen om details in beeld te brengen. Een close-up maakt van het alledaagse iets bijzonders. Een mooi voorbeeld vind ik 'stoepplantjes', wilde plantjes op de stoep. Ze worden sinds een paar jaar niet meer met gif bestreden. Vorige zomer bracht een Franse botanicus van het Natuurhistorisch museum in Toulouse deze plantjes op ludieke wijze in beeld. Hij zette met stoepkrijt de namen erbij. Dat trok de aandacht. Het werd een rage in Frankrijk. Vervolgens ook in Engeland, Duitsland, Spanje en Nederland. Hortus botanicus Leiden noemt het botanisch stoepkrijten (zie: stoepplantjes.nl). Zo simpel kan het dus zijn om de biodiversiteit op straat in beeld te brengen. Doe je mee?